دوگانگی نگاه شاملو و سپهری به پدیده‌ای مشترک (پرنده- کلاغ)

خواندن و دریافتن بسیاری از متون ادبی و لذت بردن از آنها در گرو شناحت پدید آورندگان آن آثار نیست و می‌توان بدون توجه به منظور پدید آورندگان بسیاری از "متون باز"، آنها را خواند و لذت برد. اما از سویی دیگر نیز چه بسا بتوان با واکاوی و بررسی نشانه‌های درون متن، به چگونگی نگاه و شیوه نگرش پدیدآورندگان آنها دست یافت.شاملو و سپهری دو تن از سخن سرایان نامدار شعر معاصر ایرانند که تا‌کنون در پیوند با دیدگاههای آنان نوشته‌های گوناگون پدید آمده است.در این مقاله برای نزدیک شدن به یک داوری شایسته، از میان همه عناصر شعری، تنها به یک پدیده (پرنده) و آن هم تنها به یک گونه آن (کلاغ) توجه شده و این موضوع در تمام اشعار شاملو و سپهری بررسی گردیده است. نتیجه بررسی نشان می‌دهد که شاملو از همان دریچه مألوف گذشته_شاید به دلیل ضرورت تمثیلی بودن نوشته‌هایش_ به موضوع مورد نظر این نوشته نگاه می‌کند، اما سپهری به دنبال عادت زدایی و عادت شکنی است تا از مسیر تماشای خود غبار افشانی کند.