دیوها و پریان در شعر سنایی

سنایی شاعر بزرگ ادبیات فارسی است وجایگاه ممتازی در میان گویندگان این مرزو بوم داردکه به واسطه عرفان وحکمت شهره است. عرفان وحکمت درشعر وی از بسامد بالایی برخوردار است ویکی ازمضمون های اصلی شعر اوست که نشان از سیر وسلوک وآگاهی گسترده وی از فرهنگ ایران دارد .سنایی این حکمت و عرفان را گاه با رمز می آمیزد وبه موجوداتی چون دیو وپری اشاره می کند که یکی دیگر از ویژگی‌های شعر اوست ،وی با بهره‌برداری از عناصر اسطوره‌ای و رمزی دریافته‌های شهودی را بیان می‌کند و از آنها به عنوان ابزار انتقال معانی بهره می‌گیرد. از میان آن عناصر به انواع دیوها و پریان اشاره می‌شود، تطور ایماژهای آنها مورد بررسی قرار می‌گیرد الفاظ و تصاویر بیان شده که برای رسیدن به دنیای خاص سنایی است با مختصه‌های اساطیری و رمزی تطبیق داد می‌شود و با بیان شباهتها، حکمتها و ظرایف و نکته‌های عرفانی رمزی وارسی می‌گردد.شواهد شعری به رشته تحریر درمی آید وضمن تحلیل ومقایسه به متون کهن نیز اشاره می شود