رابطه تجربه چند فرهنگی با بهزیستی روان‌شناختی در بین دانشجویان دکتری دانشگاه بوعلی سینا

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه تجربه چند فرهنگی با بهزیستی روان‌شناختی در بین دانشجویان دکتری دانشگاه بوعلی سینا بوده است. روش کار : روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان دکتری دانشگاه بوعلی سینا در سال تحصیلی 96-97 با تعداد 854 نفر بودند که به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبتی و با استفاده از جدول مورگان 269 نفر انتخاب شد. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه تجربه‌های چند فرهنگی ناروز و هیل (2009) و پرسشنامه بهزیستی روان‌شناختی ریف (1998) بود. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌های پژوهش از روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون گام‌به‌گام استفاده‌شده است. یافته ها : نتایج پژوهش نشان داد که بین تجربه‌های چند فرهنگی و بهزیستی روان‌شناختی رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد، همچنین تجربه چند فرهنگی به‌تنهایی 17 صدم از واریانس بهزیستی روان‌شناختی را تبیین می­کند و با تمایل فرهنگی حدود 20 صدم از واریانس بهزیستی روان‌شناختی را تبیین می‌کند. همچنین در گام اول تجربه چند فرهنگی وارد شده است و ضریب معنادار و مثبت (418.) دارد و در دومین گام تمایل چند فرهنگی وارد معادله شده است و ضریب نیز معنی‌دار و مثبت (196.) است. نتیجه گیری :  با توجه به رابطه  تجربه چند فرهنگی و  بهزیستی روانشناختی می­توان از مقطع ابتدایی بر اساس قدرت یادگیری و نقش پذیری کودکان در این سنین، از طریق آموزش های چند فرهنگی و ایجاد زمینه های تجربه چند فرهنگی به بهزیستی روان شناختی آنها در زندگی کمک کرد.