رابطه عدالت سازمانی با رفتار سازمانی مثبت‌گرا و اشتیاق شغلی از دیدگاه اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان

مقدمه: ادراک اعضای هیأت­ علمی از عدالت سازمانی تاثیرات عمده‌ای برنگرش‌ها و رفتارهای سازمانی آن‌ها دارد. از این رو هدف مطالعه حاضر بررسی رابطه عدالت سازمانی با رفتار سازمانی مثبت‌گرا و اشتیاق شغلی اعضای هیأت­ علمی دانشگاه علوم ­پزشکی زاهدان بود. روش ­ها: مطالعه حاضر توصیفی- همبستگی بوده که به شیوه نمونه‌گیری طبقه‌ای در دسترس تعداد 205 نفر از اعضای هیأت­ علمی دانشگاه علوم­ پزشکی زاهدان از طریق سه پرسشنامه عدالت سازمانی نیه هوف و مورمن (1993)، سرمایه روان‌شناختی لوتانز و همکاران (2007)، و اشتیاق شغلی سالانوا و شوفلی (2004) مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی و رگرسیون چندگانه همزمان با کمک نرم­افزار آماریSPSS  استفاده شد. یافته­ ها: میانگین نمرات عدالت سازمانی (0.698±3.61)، رفتار سازمانی مثبت‌گرا (3.99±0.593)، و اشتیاق شغلی (0.474±4.19) بود که هر سه متغیر در سطح بالاتری از میانگین نظری (3) قرارداشتند. مقدار ضریب همبستگی عدالت رویه‌ای، توزیعی، مراوده‌ای و سازمانی با رفتار سازمانی مثبت‌گرا به ترتیب 0.444، 0.519، 0.486 و 0.563 بود (p<0.01). بر اساس نتایج رگرسیون عدالت رویه‌ای، توزیعی، مراوده‌ای 1/32 درصد از واریانس رفتار سازمانی مثبت‌گرا را تببین می‌کنند (p<0.05). مقدار ضریب همبستگی عدالت رویه‌ای، توزیعی، مراوده‌ای و سازمانی با اشتیاق شغلی به ترتیب 0.645، 0.591، 0.612 و 0.705 بود (p<0.05). بر اساس نتایج رگرسیون عدالت رویه‌ای، توزیعی، مراوده‌ای 51.5درصد از واریانس اشتیاق شغلی را تببین می‌کنند (p<0.05). نتیجه­ گیری: با توجه به این که بین عدالت سازمانی و مولفه‌های آن با رفتار سازمانی مثبت‌گرا و اشتیاق شغلی اعضای هیأت علمی ارتباط معنی‌داری وجود دارد و عدالت سازمانی قادر به پیش بینی رفتار سازمانی مثبت‌گرا و اشتیاق شغلی می‌باشد، بنابراین مدیران دانشگاه باید به عدالت سازمانی که افزایش رفتار سازمانی مثبت‌گرا و اشتیاق شغلی را در پی دارد، توجه نمایند.