رابطه میان مؤلفه‌های هوش معنوی و هویت فردی

آگاهی یافتن نسبت به هویت و حقیقت خود، از جمله مسائل مهم جوامع امروزی است. بنابراین، شناخت عوامل مهم و اثرگذار در فرآیند تکوین هویت شخصی دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان مؤلفه­های اصلی هوش معنوی با هویت فردی و نقش این عوامل در شکل­گیری ساختار هویتی انجام گرفت. نمونة مورد مطالعه شامل 381 نفر( 133 پسر و 248 دختر) از بین دانشجویان 18- 25 ساله دانشگاه­های دولتی شهر تهران، بااستفاده از روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب بود. ابزار اندازه­گیری، پرسشنامة گزارش شخصی هوش معنوی(SISRI-24) و پرسشنامه هویت شخصی بود. داده­های پژوهش بااستفاده از روش­های آماری همبستگی بین متغیرها، رگرسیون چندمتغیره، آزمون تی،  و تحلیل واریانس یک راهه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­های پژوهش حاکی از آن بود بین مؤلفه­های هوش معنوی با هویت فردی، رابطه­ای معنی­دار و مثبت وجود دارد(p < 0/0005 ). طبق نتایج این پژوهش، 2/19 درصد واریانس هویت فردی بر اساس هوش معنوی قابل تبیین است. بنابراین، هوش معنوی نقش تعیین کننده­ای در پیش­بینی هویت پایدار دارد. علاوه بر آن، نتایج، تفاوت معنی­داری را در توانایی هوش معنوی و مؤلفه­های آن بین دختران و پسران نشان  نداد. اما، بین دو گروه تفاوت معنی­داری در مقیاس هویت فردی وجود داشت،  به­گونه­ای که دختران در مقایسه با پسران هویت فردی شکل یافته­تری را نشان دادند.