رابطه نقش پلیس و احساس امنیت در شهر اصفهان سال1388

احساس امنیت، احساس مصونیت فرد در مقابل تهدیدهایی است که از جانب کنشگران دولتی و غیردولتی جان، مال، فکر و توانایی افراد را برای شرکت نمودن در اجتماعات دلخواه و یا حفظ این اجتماعات تحت تأثیر خود قرار می‌دهد. این پژوهش با هدف تعیین رابطه نقش پلیس (نیروی انتظامی) با احساس امنیت در بین شهروندان اصفهانی صورت گرفته است. چارچوب نظری تحقیق بنا به تناسب موضوع، نظریه‌های جامعه شناختی و مکاتب مربوط به این حوزه‌ مورد بررسی واقع شد. روش تحقیق در این پژوهش، پیمایش و نیز کتابخانه‌ای بوده است. جامعه آماری پژوهش، شهروندان شهر اصفهان در سال 1388 بوده‌اند. حجم نمونه 384 نفر بوده‌اند که با استفاده از فرمول کوکران با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای در سه منطقه اصفهان به دست آمده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاه از نرم افزار SPSS و Amos18 است. مهمترین یافته پژوهش وجود رابطه مثبت و معنادار بین نقش پلیس با احساس امنیت در بین شهروندان اصفهانی است، اما در رابطه با معناداری هریک از ابعاد؛ بعد جدیت پلیس با بعد فکری احساس امنیت؛ بعد عملکرد پلیس با بعد مالی و بعدجمعی احساس امنیت؛ بعدتوانایی پلیس با بعد جمعی و بعد فکری احساس امنیت معنادار بوده، رابطه دیگر ابعاد، معنادار نبود. همچنین، مدل معادله ساختاری پژوهش، حاکی از  تأیید داده‌های گردآوری شده با چارچوب نظری پژوهش است.