راه بُدهیستوه

قانون رنج جهانی و یا به تعبیر بودا حقیقت شریف رنج (دوکهه)، از آزموه های اصلی بودایی ب ه شمارمی رود. به جز راه هشتگانه، که بودا خود برای توقف رنج و یا رهایی از آن مطرح نمود ، بودائیان پس از اونیز راه های دیگری را مطرح کردند که از جمله آنها راه بُدهیستوه است، که در آیین مهایانه بر آن تأکید شدهاز همان آغاز پیدایش آئین بودا با الهام از زندگی تاریخی و ،« بودای آینده » است. اندیشه بُدهیستوه یااسطوره ای او مطرح شد ، اما بسط و گسترش اصلی آن مرهون آیین مهایانه است . گسترش این آمو زه در اینآیین با مبنای اصلی مهایانه که جمعی بودن نجات و نیاز به منجیان از سویی، و تأکید بر عنصر شفقت ومحبت نسبت به دیگران، از سوی دیگر است، پیوند دارد . بُدهیستوگان کسانی هستند که به دلیل شفقت ومحبتی که نسبت به دیگران دارند ، دستگیری و نجات هم ۀ موجودات را هدف خود ساخته و از رهایی فردیپذیرش « سوگند » و « بیداری دل » که در شرایطی برای آنها میسر می شود، سر باز می زنند. راه بُدهیستوه بااین وظیفه آغاز می شود و پس از گذر از مقامات دهگانه ای که در هر کدام از آنها بُدهیستوه کمال و فض یلتیرا در خود محقق م یسازد، سرانجام به بوداگی م یانجامد.