رساله قشیریه و تأثیر آن بر یکی از متون صوفیانه قرن دهم هجری

استاد امام عبدالکریم بن‌هوازن قشیری(376-465 هـ.ق) یکی از بزرگ‌ترین عالمان، عارفان و متکلمان بزرگ قرن پنجم هجری قمری است که آثار فراوانی به او نسبت داده شده است.مهم‌ترین اثر عرفانی او، کتاب الرساله القشیریه است.این کتاب چه در زمان مؤلف و چه پس از او از مهم‌ترین متون صوفیه بوده که همواره مورد توجه عارفان و صوفیان قرار می‌گرفته است.از سوی دیگر، یکی از عارفان و عالمان بزرگ کُرد در قرن دهم هجری به نام سیدمحمدحسن، مشهور به مصنّف(909-1014 هـ.ق) که دارای تألیفات فراوانی است، اثری به نام سراج‌الطریق دارد.این اثر که در محتوای عرفان اسلامی به نگارش درآمده، به نظر می‌رسد به تأثیر از رساله قشیریه نوشته شده است. نگارنده در این مقاله که به روش تحلیلی- توصیفی با استفاده از منابع کتابخانه‌ای نوشته شده، قصد دراد با مقایسه دو اثر، میزان تأثیرپذیری سراج‌الطریق از رساله قشیریه را مورد بررسی قرار دهد.نتیجه‌ای که از این پژوهش گرفته می‌شود این است که سراج‌الطریق نه تصنیف و نه تألیف است؛ بلکه می‌توان آن را در عداد تحریری دیگر از رساله قشیریه و یا دگر بیانی به شمار آورد.