رهبری موقعیتی در آموزش بالینی دانشجویان پرستاری

مقدمه: امروزه مقوله رهبری در آموزش پرستاری، به ویژه در ارتباط با یادگیری بالینی مورد توجه قرار گرفته است و می‌تواند به میزان قابل توجهی اثربخشی آموزش بالینی را پیش بینی می‌کند. هدف از این مقاله، معرفی فرایند اجرایی الگوی رهبری موقعیتی در آموزش بالینی دانشجویان پرستاری است. روش کار: مقاله حاضر یک مطالعه مروری است که از طریق جستجوی بانک‌های اطلاعات علمی Proquest، Pubmed، Elsevier، Wily، Magiran و SID با استفاده از کلید واژه‌های رهبری، رهبری موقعیتی، مربی بالینی، آموزش بالینی و دانشجوی پرستاری نگارش گردیده است. در نهایت 33 مقاله مرتبط با اهداف پژوهش، انتخاب و گزارش شدند. یافته‌ها: نتایج حاصل تحت عناوین مفاهیم پایه الگوی رهبری موقعیتی و فرایند اجرایی الگوی رهبری موقعیتی در آموزش بالینی ارائه شده است. بنا بر رهبری موقعیتی در آموزش بالینی، میزان رفتارهای هدایت کننده و حمایت کننده مربیان بالینی، تصویرگر چهار سبک رهبری دستوری، توجیهی، مشارکتی و تفویضی است که باید متناسب با سطوح آمادگی دانشجویان انتخاب و بکار گرفته شود و هرگاه که سطح آمادگی دانشجو در انجام فعالیت خاص تغییر یافت، سبک رهبری همخوان با سطح آمادگی تغییر نماید. نتیجه گیری: بر اساس یافته‌ها، ارتقاء مهارتهای رهبری مربیان پرستاری جهت اثربخشی آموزش بالینی ضروری است لذا توصیه می‌شود که رهبری موقعیتی در آموزش بالینی توسط مربیان بکار گرفته شود.