رویکرد چند بعدی به رفاه ذهنی مطالعه موردی: کارکنان دانشگاه ایلام

هدف این مقاله بررسی رویکرد چند بعدی به رفاه ذهنی با استفاده از مدل ون پراگ و همکاران (2003) است. بدین منظور، رضایت‌مندی از زندگی به‌ صورت تابعی از رضایت‌مندی شغلی، مالی، سلامت، مسکن، اوقات فراغت و محیط زندگی مدل‌بندی شده وبه روشCOLS  و بر اساس داده‌های حاصل از پرسش‌نامه برای نمونه‌ای به حجم 180 نفر متشکل از کارمندان و اعضای هیأت علمی دانشگاه ایلام برآورد شد. نتایج بررسی برای کل نمونه و کارمندان نشان داد که رضایت‌مندی از زندگی تابعی از رضایت‌مندی در حوزه‌های مالی، سلامت و محیط ‌زندگی است، اما در مورد اعضای هیأت علمی تنها رضایت‌مندی مالی تأثیر معناداری بر رضایت‌مندی کل دارد. همچنین نتایج حاصل از مدل‌های رضایت‌مندی در ابعاد مختلف زندگی بیانگر آن است که عدم رضایت از زندگی را نمی‌توان تنها با مؤلفه‌های درآمدی تبیین کرد. بر این اساس به نهادهای حمایتی توصیه می‌شود که از برنامه‌های رفاهی صرفا مالی پرهیز نموده و به جای آنها بسته‌های حمایتی جامع‌تری را تدوین کنند.