ریز پهنه‌بندی ریسک سیلاب شهری با استفاده از مدل فرایند تحلیل سلسله‌مراتبی (مطالعه‌ی موردی: شهر نهاوند)

از مهم‌ترین عوامل در کاهش خطر سیل، وجود آمادگی قبلی جامعه برای برخورد با این پدیده هست. این آمادگی برای برخورد با سانحه عبارت‌اند از داشتن برنامه مشخص قبلی و برنامه‌ریزی است. به همین دلیل است که برنامه‌ریزی برای مقابله با مخاطرات طبیعی، تا این اندازه اهمیت یافته است.  در این پژوهش جهت آمادگی برای برخورد با بحران، با بهره­گیری از مدل AHP با استفاده از نرم‌افزار GIS اقدام به تفکیک سطوح ریسک‌پذیر شهر نهاوند برای بحرانی نظیر سیل که ریسک آن در منطقه بسیار بالاست، انجام گرفت. نتایج حاصل از خروجی مدل نشان می­دهد که از وسعت 861 هکتاری شهر نهاوند 2/40 درصد از محدوده دارای وضعیت با ریسک کم تا بسیار کم، 5/31 درصد دارای وضعیت با ریسک متوسط و 1/28 درصد از محدوده­ی موردمطالعه نیز در شرایط با ریسک بالا تا بسیار ­بالا قرار دارد. لذا لزوم توجه هر چه بیش تر به امر برنامه­ریزی شهری و مدیریت بحران را در مراحل قبل، حین و بعد از وقوع بحران را از طرف مسؤولین این شهر می‌طلبد.