زنان و تحصیلات دانشگاهی

یکی از تغییرات اجتماعی معاصر، انقلاب آموزشی زنان و مشارکت گسترده آن‌ها در عرصه‌های مختلف جامعه است. در ایران، آمار پذیرفته‌شدگان دانشگاه‌ها در سال‌های اخیر بیانگر رشد میزان قبول‌شدگان دختر در دانشگاه‌هاست. در این تحقیق، به دلایل روی آوردن زنان به تحصیلات دانشگاهی و پیامد‌های اجتماعی آن می‌پردازیم. فرضیه‌های تحقیق با استناد به نظریه بودون در مورد آثار منتجه در نظام‌های کنش متقابل مطرح شده‌اند و با استفاده از اطلاعاتی که به روش پیمایشی جمع‌آوری شدند آزمون شده‌اند. جمعیت آماری ۲۰۰۰ نفر از زنان 38-18 ساله چهار استان کشور است. پیامد‌های اجتماعی از طریق متغیرهای ۱) بالا رفتن سن ازدواج ۲) کاهش باروری ۳) تربیت بهتر فرزندان ۴) مشارکت اجتماعی بیشتر ۵) نحوه همسر گزینی ۶) مشارکت در تصمیم‌گیری در خانواده مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد: انتخاب دانشگاه با انگیزه اشتغال و کسب درآمد و بعد از آن انگیزه‌های دیگر انجام می‌شود. با بالا رفتن تحصیلات، سن ازدواج بالا می‌رود، میزان آزادی زنان در انتخاب همسر افزایش می‌یابد، تعداد فرزندان کاهش می‌یابد، الگوی تربیت فرزندان تغییر می‌کند. تحصیلات زنان با مشارکت بیشتر آنان در تصمیم‌گیری‌های خانواده رابطه داشت. ولی تحصیلات دانشگاهی زنان با مشارکت اجتماعی آنان رابطه معنادار نداشت. به‌طور کلی در این تحقیق مشخص شد که اثرات تحصیلات دانشگاهی زنان در سطح خانوادگی مشهود است، اما در سطح اجتماعی مشهود نیست و این می‌تواند به دلیل ساختارهای اجتماعی موجود باشد.