سرواپیدمیولوژی توکسوپلاسموز در دختران دبیرستان‌های گناباد

زمینه و هدف: توکسوپلاسموز یکی از بیماری‌های مشترک با شیوع بالا در دنیا می‌باشد. این بیماری در اغلب موارد بدون علامت است. در جمعیت‌های در معرض خطر جهت پیشگیری از شیوع بیماری، انجام تست غربالگری توصیه می‌گردد. با توجه به شیوع قابل ملاحظه توکسوپلاسموز در ایران، بررسی سرواپیدمیولوژی زنان در سنین باروری جهت اطلاع از جمعیت دختران غیرایمن، ضروری به‌نظر می‌رسد. مطالعه حاضر به‌منظور تعیین شیوع آنتی‌بادی‌های IgG, IgM ضد توکسوپلاسما و عوامل مستعد‌کننده ابتلا به عفونت در دختران دبیرستان‌های گناباد صورت گرفت. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، پس از اخذ رضایت‌نامه و تکمیل پرسشنامه (مشخصات اپیدمیولوژیک)، تعداد 240 نمونه خون گرفته‌شده از دختران دبیرستان شهرستان گناباد که به روش خوشه‌ای، تصادفی انتخاب شده بودند، جهت ارزیابی آنتی‌بادی‌های اختصاصی IgG، IgM ضد توکسوپلاسما گوندی به روش الیزا بررسی گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری کای‌دو تجزیه و تحلیل شدند و 05/0p< معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: از مجموع 240 نفر، 35 مورد (6/14%) دارای آنتی‌بادی IgG ضد توکسوپلاسما گوندی بودند. هیچ‌کدام از نمونه‌ها پادتن IgM را نشان ندادند. همچنین ارتباط معنی‌داری بین مصرف گوشت نیم‌پز (01/0p=) و سبزیجات خام (03/0=p) با مثبت شدن IgG ضد توکسوپلاسما وجود داشت. بین سایر متغیرها و موارد مثبت ارتباط معنی‌داری دیده نشد. نتیجه‌گیری: طبق نتایج این مطالعه، پختن کامل گوشت و سبزیجات جهت جلوگیری از ابتلا به عفونت ضروری است.