سلاح‌های لیزری شناخت، تشخیص، درمان و پیشگیری آسیب‌های ناشی از آنها

  آسیب‌های حاصل از لیزر در جبهه‌های جنگ، یک تهدید حقیقی و قابل توجه است. در حال حاضر، در جنگ‌های مدرن از لیزر جهت تعیین مسافت، هدف‌گیری، هدف‌یابی و تخریب هدف استفاده می‌شود. نیروهای نظامی مجهز به افزارهایی هستند که ممکن است به‌صورت اتفاقی منجر به کورشدن دایمی افراد گردند. همچنین ممکن است، لیزر به‌عنوان سلاح‌های ضد نفر مورد استفاده قرار گیرد ، چرا که با کاهش قدرت بینایی سربازان موجب اختلال در کارآیی آنان می‌گردد. لیزر واژه مخففی برای تشدید نور به‌وسیله گسیل تحریک‌شده پرتو می‌باشد. لیزر ابزاری است که پرتو نوری شدید، باریک و تک‌‌‌رنگ ایجاد می‌کند. شاخص‌های کلیدی لیزر عبارتند از: طول موج، چگالی توان و واگرایی پرتو. اثرات ناشی از پرتو لیزر به‌مقدار دوز مواجهه بستگی دارد. هر چه دوز مواجهه بیشتر باشد، اثرات حاصله شدیدتر خواهد بود. مواجهه با لیزر ممکن است آثار ناگوار متعددی به‌دنبال داشته باشد. این آثار عبارتند از: مشکلات شدید بینایی، سوختگی‌های جلدی و واکنش‌های روان‌شناختی. آسیب هنگامی رخ می‌دهد که انرژی لیزر به‌وسیله بافت‌های مختلف جذب شود. آسیب‌پذیرترین عضو بدن چشم می‌باشد. گرچه سایر اعضا و بافت‌ها همچون پوست نیز دچار آسیب می‌شوند. درمان آسیب‌های ناشی از لیزر شامل: درمان آسیب‌های چشمی، سوختگی‌های جلدی و واکنش‌های روان‌شناختی است. پیشگیری از آسیب‌های ناشی از لیزر نیز از طریق استفاده از پوشش‌های مناسب و عینک‌های محافظ امکان‌پذیر خواهد بود. هدف از این مقاله، معرفی جنبه‌های مختلف پزشکی لیزر است.