سماع وزن

وزن در دیوان کبیر غزلیات مولانا یکی از برجسته­ترین نکات سبکی لایه بلاغی و موسیقایی شعر مولاناست­. آمیختگی روح و جان مولانا با موسیقی و سماع  و درک  عارفانة او از سماع درونی انسان و سماع کائنات در  مسیر « یسبح لله مافی السموات و مافی الارض»  موجب شده است تا این حد از  تنوع وزنی و نشاط  وزنی در اثر وی امکان جولان داشته باشد و خود را بنمایاند. متن حاضر که در باره تنوع بحور عروضی و زیبایی­ها و تناسب آن با احوالات مولانا در غزلیات شمس است، قسمتی از سخنرانی دکتر مظاهر مصفّا در آخرین روز بزرگداشت مولانا در تالار کتابخانة مرکزی دانشگاه تهران ، در چهارم دی ماه 1352 است که پیش­تر با جدول­های هفتادگانة وزن غزل­ها در مجله راهنمای کتاب، سال هجدهم، شمارة 9-8-7 مهر،آبان و آذرماه  1354 به چاپ رسیده بود. و گواه صادقی بر چیره­دستی آن شاعر ارجمند بر زوایا و خبایای عروض فارسی و عربی است. برای بزرگداشت یاد آن استادِ استادان، پژوهشگر فرهیخته و بیش از همه ، شاعر بزرگ قصیده و مثنوی در روزگار ما ، با لطف استاد سرکار خانم دکتر امیربانوکریمی­ فیروزکوهی (مصفا) بخشی از آن سخنرانی پر ارزش در این شماره مجله مطالعات زبانی و بلاغی ، بدون کمترین تغییری اجازه بازچاپ گرفت.