سهم ارزش ازدواج بر وضعیت ازدواج زنان 34-20 ساله شهر تهران

افزایش سن ازدواج جوانان به ویژه زنان از ویژگی‌های بارز جامعه کنونی ایران است، که از زوایای اجتماعی و اقتصادی تبیین گردیده ولی مطالعات اندکی به تغییرات ارزشی در حوزه ازدواج پرداخته‌اند. سوال اساسی این است که ارزش ازدواج چه سهم و نقشی در وضعیت ازدواج زنان دارد؟ به بیان دیگر آیا ارزش ازدواج به عنوان یک متغیر می‌تواند در وضعیت ازدواج زنان (ازدواج کرده و ازدواج نکرده) اثرگذار باشد و این دو گروه را از هم جدا کند؟ هدف مقاله حاضر، بررسی تاثیر ارزش ازدواج بر وضعیت ازدواج زنان 34-20 ساله شهر تهران است. داده‌های مطالعه حاصل پیمایشی است که در پاییز 1395 با استفاده پرسشنامه ساخت‌یافته از 630 زن نمونه جمع‌آوری گردید. یافته‌ها، حاکی از تاثیر معنا‌دار ارزش ازدواج بر وضعیت ازدواج زنان است. به گونه‌ای که زنان ازدواج‌کرده در مقایسه با زنان ازدواج‌نکرده ارزش بیش‌تری برای ازدواج قائل هستند. با این‌حال با کنترل ویژگی‌های فردی از جمله سن، سطح تحصیلات، وضعیت اشتغال و دینداری این رابطه دستخوش تغییر می‌گردد، به گونه‌ای که با توجه به سن، تحصیلات، وضعیت اشتغال و سطح دینداری زنان، ارزش ازدواج آنان متفاوت می‌گردد. بنابراین در چرایی وضعیت ازدواج زنان مجموعه‌ای از عوامل ارزشی و ویژگی‌های فردی دخیل هستند. نتیجه سیاستی مقاله این است که در تدوین و اعمال سیاست‌های تسهیل ازدواج توجه به ویژگی‌های فردی افراد امری ضروری است.