شاخص‌های ارزشیابی از عملکرد تحصیلی و میزان کاربست آن توسط اعضای هیأت علمی

هدف این مقاله، در ابتدا معرفی شاخص‌های ارزشیابی از عملکرد تحصیلی دانشجویان از دید استادان نمونه‌کشوری و سپس تعیین میزان کاربست آن توسط اعضای هیأت علمی دانشگاه اصفهان است. در این پژوهش از هر دو روش کمّی و کیفی استفاده شده است. در بخش کیفی، با استادان نمونه‌کشوری مصاحبه شده و در بخش کمّی، عملکرد اعضای هیأت علمی دانشگاه اصفهان با استفاده از پرسشنامه محقق‌ساخته بررسی شده است. جامعه بخش کیفی تحقیق استادان نمونه ‌کشوری دانشگاههای اصفهان، صنعتی اصفهان و علوم پزشکی اصفهان است که برای انتخاب آنها باتوجه به حجم کم جامعه (15n=) نمونه‌گیری نشده و با همه آنها مصاحبه شده است. جامعه بخش کمّی، اعضای هیأت علمی دانشگاه اصفهان هستند. برای انتخاب آنها از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای متناسب با حجم استفاده شده است. برای ارزیابی عملکرد افراد انتخاب شده، 1245 دانشجوی زن و مرد سالهای سوم و چهارم مقطع کارشناسی در تحقیق شرکت داده شدند. یافته‌های تحقیق نشان داد که در بخش کیفی، استادان نمونه‌کشوری بر چهار مقوله 1- تعیین اهداف، معیارها و رویه‌های ارزشیابی؛ 2- ارزشیابی مستمر؛ 3- نوع سؤالهای ارزشیابی، چگونگی طراحی و نمره‌گذاری آنها؛ و 4- ارائه بازخورد و اطمینان دادن به دانشجویان از نتایج ارزشیابی تأکید داشته‌اند. در بخش کمّی، اعضای هیأت علمی دانشگاه اصفهان با کسب نمره 53/3 از 5 در حد متوسط به شاخص‌های ارزشیابی از عملکرد تحصیلی دانشجویان توجه داشته‌اند. عملکرد اعضای هیأت علمی برحسب دانشکده و مرتبه علمی تفاوت معناداری نداشته است، اما عملکرد آنها برحسب سابقه تدریس تفاوت معنادار داشته است.