شبیه سازی تعادل‌بخشی آبخوان در معرض افت شدید با اعمال سناریوهای مختلف مدیریتی- مطالعه موردی حوضه روانسر-سنجابی کرمانشاه

افزایش تقاضا و بهره‌برداری بیش از حد از آبخوان‌ها در ایران باعث شده تا بیش از 50 درصد آن‌ها در شرایط بحرانی قرار گیرند. برای جبران و توقف افت تراز سطح آب زیرزمینی، نیاز به مدیریت جامع منابع آب بوده که لازمه‌اش شبیه‌سازی شرایط پیچیده و انتخاب رویکرد مدیریتی مناسب می‌باشد. لذا پژوهش حاضر با هدف ارائه‌ی رویکرد مدیریتی مبتنی بر شرایط یک آبخوان تحت تنش شدید، با استفاده از مدل MODFLOW انجام شده است. بدین منظور آبخوان روانسر- سنجابی کرمانشاه، که 15 متر افت در طول 23 سال داشته، انتخاب شد. پس از واسنجی و ارزیابی مدل و نیز تهیه نقشه توزیع مکانی افت واقعی دوره 94-86، آبخوان به چهار پهنه افت شامل 0 تا 5، 5 تا 10، 10 تا 20 و 20 تا 45 متر تفکیک و سپس گزینه‌های مختلفی از ترکیب سناریوها برای جبران افت هر کدام از این پهنه‌ها اعمال شد. سناریوی اول شامل شرایط هشت سال اخیر منابع، مصارف و تغذیه آبخوان بوده که نتایج حاکی از 2/7 متر افت طی هشت سال آتی خواهد بود. در سناریوهای دوم و سوم با تأثیر شرایط خشکسالی و ترسالی، نتایج نشان داد که سطح آب به‌ترتیب 4/8 و 2/5 متر افت خواهد نمود. نتایج سه سناریوی اول نشان داد تأثیر نوسانات اقلیمی عامل اصلی تأثیرگذار بر افت سطح آب نیست. نتایج سناریوی چهارم با ترکیب‌های متفاوت 10 تا 70 درصدی کاهش نرخ بهره‌برداری نشان داد ترکیب ده درصدی در پهنه یک و 20 درصدی در سایر پهنه‌ها بهترین نتیجه را در بهبود وضعیت آبخوان فراهم می‌نماید.