شناسایی عوامل موثر بر افزایش سطح چابکی سازمان با رویکرد شبکه‌های عصبی RBFجهت ارتقاء پدافند غیرعامل

چکیده امروزههمه‌یکسبوکارهاچهدولتیوچهخصوصی،چهانتفاعیوچهعمومی و ...همهدرمعرضانواع مختلفیازحوادثو بحران‌هایغیرقابلپیش-بینیوپیشگیریقراردارند. پروژه‌هایپدافندغیرعاملباتمرکز بررویکردویژه رویارویی باحوادثناشیازشرایطجنگوباهدفکاستنازآسیب-پذیرینیرویانسانیوتجهیزاتحیاتیو حساسومهمکشور، تعریفودنبالمی‌گردند. در این پژوهش، توانمندی‌های چابکی سازمانی به عنوان یکی از این روش‌ها مورد شناسایی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. چابکی سازمانی می‌تواند در زمره عوامل اساسی پدافند غیرعامل قرار گیرد. روش تحقیق در این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و براساس شیوه اجرا، اکتشافی تحلیلی می‌باشد. در این پژوهش ابتدا منابع موجود در زمینه توانمندی های چابکی مورد بررسی قرار گرفته و سپس با استفاده از روش تحلیل عاملی، دسته‌بندی شده است و در ادامه با استفاده از تکنیک شبکه‌های عصبی، میزان تأثیر هریک از این شاخص‌ها بر سطح چابکی بررسی شده است. همچنین با استفاده از نمودارها و ماتریس تحلیل ضرایب تأثیر، برهم‌کنش این عوامل به‌صورت سینرژی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این پژوهش نشان داد که عامل مدیریت و ساختار سازمانی، مهمترین تأثیر را بر سطح چابکی سازمانی دارد. همچنین شاخص‌های شایستگی و پاسخگویی می‌توانند به‌طور پیوسته بر افزایش سطح چابکی تأثیرگذار باشند. با توجه به نمودار تحلیل عملکرد شاخص تولید و طراحی محصول به تنهایی نمی‌تواند سطح چابکی را به مقدار قابل توجه تغییر دهد؛ اما کاهش سطح این شاخص باعث کاهش سطح چابکی می‌شود. دو شاخص انعطاف‌پذیری و سرعت نیز می‌توانند تغییرات سطح چابکی سازمانی را تحت تأثیر قرار دهند.