شیوع افزایش نسبت انتیما به مدیا در شریان های کاروتید مبتلایان به بیماری عروق کرونر

زمینه : شریان های کرونر و کاروتید بیشترین شیوع درگیری در پدیده آترواسکلروزیس را دارند. پدیده آترواسکلروز شریان های کرونر و کاروتید از نظر علل و عوامل به یکدیگر مرتبط هستند. هدف : مطالعه به منظور تعیین درگیری آترواسکلروتیک شریان های کاروتید و تعیین افزایش نسبت انتیما به مدیا در مبتلایان آترواسکلروز عروق کرونر انجام شد. مواد و روش ها : این مطالعه مورد ـ شاهدی دو سوکور در سال 1379 در مرکز پزشکی الزهرا و شهید چمران اصفهان بر روی 100 بیمار با سابقه قبلی انجام آنژیوگرافی کرونر انجام شد. گروه مورد شامل 50 بیمار با تنگی بیش از %75 از سطح مقطع یک یا چند رگ کرونر در آنژیوگرافی بود که شرح حال قبلی از حوادث عروقی مغز نداشتند. گروه شاهد 50 بیمار با آنژیوگرافی طبیعی عروق کرونر و عدم وجود سابقه حوادث عروقی مغز بودند که جهت سونوگرافی داپلر رنگی در نظر گرفته شدند. یافته ها : در گروه مورد ( بیماران با آنژیوگرافی غیر طبیعی کرونر ) 38 بیمار (%76) آترواسکلروز شریان کاروتید و در گروه شاهد ( بیماران با آنژیوگرافی طبیعی کرونر ) 10 بیمار (%20) سونوگرافی داپلر رنگی غیرطبیعی داشتند. وقوع همزمان گرفتاری آترواسکلروتیک شریان های کاروتید و کرونر قابل توجه بود(خطر نسبی = 43/3). نتیجه گیری : با توجه به یافته ها ، افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر بیشتر در معرض ابتلا به آترواسکلروز شریان های کاروتید هستند. بنابراین سونوگرافی داپلر رنگی کاروتید و تعیین ضخامت انتیما و مدیا و تعیین نسبت آن می تواند بیماران در معرض خطر حوادث عروقی مغز را از بیماران کم خطر بعد از عمل جراحی عروق کرونر تفکیک نماید.