شیوع و عوامل خطر عفونت هپاتیت B در زنان باردار ایران: یک مطالعه مرور سیستماتیک و متاآنالیز

مقدمه: انتقال پری‌ناتال یکی از رایج‌ترین مسیرهای انتقال هپاتیت  B(HBV ) در سراسر جهان است. در ایران بیش از 50% حاملین HBV، عفونت را از این طریق دریافت کرده‌اند. لذا این مطالعه مروری با هدف بررسی شیوع و عوامل خطر HBV در زنان باردار ایران انجام شد. روش‌کار: مطالعه حاضر بر اساس چک لیست PRISMA برای مطالعات مرور سیستماتیک و متاآنالیز انجام شد. جهت دستیابی به مستندات فارسی و انگلیسی مرتبط، پایگاه‌های الکترونیکی Scopus، PubMed، Science-Direct، Cochrane، Web of Science (ISI)، Springer، Online Library Wiley،Magiran ، Iranmedex، SID، Medlib، IranDoc و موتور جستجوی Google Scholar با استفاده از کلیدواژه‌های استاندارد شامل: شیوع، هپاتیت B، زنان باردار، بارداری، عوامل خطر، HBsAg و ایران بدون محدودیت زمانی تا بهمن ماه 1394 توسط دو پژوهشگر جستجو شدند. داده‌های شیوع HBV با استفاده از مدل اثرات تصادفی و عوامل خطر HBV براساس مدل اثرات ثابت توسط نرم افزار STATA (نسخه 2/11) مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته‌ها: در بررسی 36 مطالعه واجد شرایط با حجم نمونه 64195 زن باردار در ایران،شیوع HBV 5/0%(CI 95%: 6/0-5/0) محاسبه شد. کمترین و بیشترین شیوع HBV مرتبط با شمال (4/0%) و شرق ایران (6/1%) بود. شیوع HBV در زنان باردار شهری و روستایی به ترتیب 1/1 و 2/1% برآورد شد. شیوع HBV در زنان باردار خانه‌دار 7/1% و در زنان باردار شاغل 1/0% بدست آمد. فراوانی HBsAb(AntiHBS>10 mIU/ml) در زنان باردار ایرانی 40% محاسبه شد. از میان عوامل خطر، بی‌سوادی، شغل، سقط جنین، سابقه تزریق خون و اعتیاد همسر با ابتلاء به HBV از نظر آماری معنی‌دار بود (05/0>p)، اما این ارتباط با شهرنشینی، سابقه جراحی و خالکوبی معنی‌دار نبود (05/0