طراحی الگوی ذینفع‌مداری وزارت ورزش و جوانان با تاکید بر مشروعیت سازمانی

چکیده هدف: توسعۀ ورزش ملی نیازمند همکاری و حمایت ذینفعان درگیر در ورزش ملی است تا بتوان برنامه‌های توسعۀ ورزش را به وسیلۀ این ذینفعان اجرا کرد، ولی سازمان‌ها در این مورد با چالشی به نام مشروعیت سازمانی مواجه هستند و این تحقیق با هدف طراحی الگوی تامین منافع ذینفعان وزارت ورزش و جوانان با تاکید بر مشروعیت سازمانی انجام شد. روش‌شناسی: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است که به شکل میدانی انجام گرفت. بر این اساس، مصاحبۀ ساختارمندی با 22 نفر از مدیران و متخصصان ورزشی برای طراحی مدل مفهومی تحقیق انجام شد. روش نمونه‌گیری در این تحقیق طبقه‌ای است که دو طبقه از ذینفعان اولیه (فدراسیون‌های ورزشی) و ذینفعان ثانویه (بخش خصوصی درگیر در ورزش) انتخاب شدند. پرسشنامۀ محقق ساخته‌ای با روایی و پایایی مورد تایید بین نمونه‌ها توزیع و جمعاً 366 پرسشنامه جمع‌آوری شد. از معادلات ساختاری برای طراحی الگوی تحقیق استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌های حاصل از آزمون فرضیه نشان می‌دهد که قابلیت مدیریت ذینفعان (001/0=p، 80/0=ß)، ساختار ارگانیک (001/0=p، 29/0=ß) و فرهنگ منعطف (001/0=p، 32/0=ß)) بر تامین منافع ذینفعان وزارت ورزش و جوانان تاثیر معنی‌داری دارد، ضمناً فرهنگ منعطف (001/0=p، 46/0=ß) و ساختار ارگانیک (001/0=p، 33/0=ß) نیز بر قابلیت مدیریت ذینفعان تاثیر معنی‌داری داشت. همچنین تاثیر تامین منافع ذینفعان وزارت ورزش و جوانان بر مشروعیت سازمانی نیز معنی دار بود (001/0=p، 59/0=ß). نتیجه‌گیری: روابط موجود بین متغیرها با استفاده از نتایج معادلات ساختاری، نشان می‌دهد که عوامل زمینه‌ای سازمان (فرهنگ منعطف، ساختار ارگانیک) بر تامین منافع ذینفعان تاثیر مثبت و معنی‌داری ندارد. به طور کلی، نتایج و خروجی‌های مدل نهایی می‌تواند فهم بهتری از چگونگی تاثیرگذاری متغیرهای تحقیق برای تامین منافع ذینفعان ایجاد کند. واژه‌های کلیدی: مدیریت ذینفعان، قابلیت مدیریت ذینفعان، توسعۀ ورزش ملی، وزارت ورزش و جوانان.