طراحی حداقل مجموعه داده‌های صدمات سوختگی در ایران

دریافت: 5/7/95   پذیرش: 8/10/95 مقدمه: صدمات سوختگی از رایج‌ترین و ویرانگرترین صدمات در سراسر جهان و بخصوص در کشورهای در حال توسعه است. با این وجود، ابزار استانداردی برای گردآوری داده‌های صدمات سوختگی ایجاد نشده است. هدف این مطالعه طراحی حداقل مجموعه داده‌ها برای صدمات سوختگی است. روش کار: مطالعه توصیفی مقطعی بوده و در سال 1393 انجام شد. داده‌ها از بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی ایران و هرمزگان، مراکز اسناد پزشکی، مراکز اورژانس و مراکز پزشکی قانونی شهر بندرعباس و به علاوه از طریق اینترنت و منابع کتابخانه‌ای گردآوری شد. پرونده‌های مورد مطالعه به‌صورت تصادفی بر اساس رده‌های T20-T29 از ICD-10 انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از چک‌لیست گردآوری شد. به منظور رسیدن به توافق در مورد عناصر داده‌ای از تکنیک دلفی تصمیم از طریق پرسشنامه استفاده شد. اعتبار محتوا و پایایی پرسشنامه به ترتیب با استفاده از نظرات خبرگان و روش بازآزمایی ارزیابی شد. یافته‌ها: حداقل مجموعه داده‌ای برای صدمات سوختگی طراحی گردید. این حداقل مجموعه داده به دو رده اداری و بالینی تقسیم شد. رده اداری متشکل از 6 بخش و 161 عنصر داده‌ای و رده بالینی نیز متشکل از 17 بخش و 311 عنصر داده‌ای بود. نتیجه‌گیری: عناصر داده‌ای یک‌‌شکلی در مورد صدمات سوختگی در ایران وجود نداشت. طراحی حداقل مجموعه داده منجر به استاندارسازی و مدیریت مؤثر داده‌ها از طریق فراهم کردن عناصر داده‌ای یک‌شکل و جامع برای صدمات سوختگی شده و امکان مقایسه اطلاعات در سطوح مختلف، تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری اثربخش و پیشگیری از صدمات سوختگی امکان‌پذیر خواهد شد. به‌علاوه، کنترل صدمات سوختگی منجر به بهبود کیفیت مراقبت و کاهش هزینه‌ها خواهد شد. کلیدواژگان: حداقل مجموعه داده، سوختگی، صدمات