طراحی خیابان بر پایه متغیرهای کیفیت محیطی

خیابان ساده‌ترین جزء و عنصر فرم شهری است. خیابان موجودیتی فیزیکی است که نه تنها ساختمان‌هایی را که آن را تعریف می‌کنند بلکه اجتماع نگهدارنده آن را به هم می‌پیوندد و یکپارچه می‌نماید. عمده‌ترین اختلاف نظرها در تفکرات طراحی شهری مربوط به شیوه نگرش به خیابان است. از سویی، فرایند شناخت شهرها بسیار پرهزینه است. این فرایند در کجا و چگونه شروع می‌شود و به کجا ختم می گردد؟ جواب این پرسش‌ها باید از ریشه‌ها و اجزاء پایه‌ای که یک شهر را تعریف می‌کنند شکل بگیرد. این تحقیق در تلاش ایجاد یک روش برای شناخت ظرافت‌های یکی از این اجزاء پایه یعنی خیابان است که ساده‌ترین و در عین حال مهمترین جزء محسوب می‌شود. به عبارتی هر تلاش برای فهم معنای خیابان و  نقش آن در فرایند ارتباطات و تعاملات انسانی نیاز به درک ماهیت روابط بین انسان و محیطش و همچنین درک نقش خاص خیابان در این روابط دارد. سئوالی که به ذهن می‌رسد این است که یک خیابان چه موقع خیابان خوبی به شمار   می‌رود؟ وقتی که یک خیابان را بهتر از دیگری بدانیم، آگاهانه یا ناآگاهانه دلایل و توجیه خاصی برای آن می‌آوریم. ولی آنچه مهم است این است که بتوانیم اظهار نظر کیفی خود را در مورد خیابان‌های خوب یا بد تبیین کنیم.