طراحی مدلی بومی برای بین‌المللی‌سازی دانشگاه‌های علوم پزشکی ایران: مطالعه‌ای کیفی

مقدمه: امروزه بین‌المللی‌سازی به یکی از دغدغه‌های اصلی متولیان دانشگاه‌های برتر جهان بدل شده، چراکه بین‌المللی‌سازی شاه‌راهی برای کیفیت‌بخشی، برندسازی، درآمدزایی و اعتبار علمی دانشگاه‌ها است. با توجه به این شرایط پژوهش حاضر با هدف طراحی چارچوب مفهومی بین‌المللی‌سازی دانشگاه‌های علوم پزشکی انجام شده است. روش‌ها: روش پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و با توجه به ماهیت داده‌ها، کیفی است. مشارکت‌کنندگان 16 خبره دانشگاهی بودند که نمونه‌گیری به‌صورت هدفمند و گلوله برفی تا حد اشباع نظری ادامه یافت. ابزار پژوهش مصاحبه‌‌های نیمه ساختاریافته بوده که به روش تحلیل تم و با استفاده از نرم‌افزار QSR-NVivo مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: عمده‌ترین یافته‌ها حکایت از آن داشت که مجموع کدهای بدون تکرار 864 مورد بوده که بر اساس تشابهات مفهومی 69 گره‌ آزاد از میان آن‌ها استخراج و این گره‌ها در قالب 10 تم فرعی و 2 تم اصلی دسته‌بندی و براساس آن مدل بومی بین‌المللی‌سازی دانشگاه‌های علوم پزشکی طراحی شد. نتیجه‌گیری: مدل طراحی‌شده شامل عوامل زیربنایی و روبنایی است که عوامل زیربنایی به صورت غیرمستقیم و نامحسوس بر بین‌المللی‌سازی دانشگاه‌های علوم پزشکی تاثیر می‌گذارند و عوامل روبنایی به صورت مستقیم و محسوس به دانشگاه‌های علوم پزشکی وجهه بین‌المللی می‌دهند.