طراحی مدل ارزش‎گذاری منابع انسانی و گزارشگری آن در شرکت ملی نفت ایران و شرکت‎های تابع

هدف: در تحقیق حاضر به طراحی مدل ارزش‎گذاری منابع انسانی و گزارشگری آن در شرکت ملی نفت ایران و شرکت‎های تابع آن پرداخته شده است. روش: مدل‎های مختلف مطرح‎شده در حوزه ارزش‎گذاری منابع انسانی بررسی شدند و در نهایت با توجه به مزایا و محدودیت‎های هر یک از مدل‎ها، ترکیبی از مدل‎های مایرز و فلاورز و ارزش پولی حاشیه‎ایرانا و ماهش واری به‎عنوان الگو انتخاب شد. این تحقیق شامل چهار مرحله است: در مرحله نخست، ابعاد و مؤلفه‎های کمّی و کیفی مؤثر بر ارزش‎گذاری منابع انسانی بر اساس مرور پیشینه تحقیق استخراج شدند. در مرحله دوم، ابعاد و مؤلفه‎ها طی سه مرحله مصاحبه با خبرگان، توزیع پرسش‎نامه و روش دلفی فازی شناسایی شدند. در مرحله سوم، ارتباط بین مؤلفه‎ها با یکدیگر از طریق پرسش‎نامه و روش دیمتل فازی بررسی شد. در نهایت، نظر خبرگان در خصوص نحوه گزارشگری ارزش‎گذاری منابع انسانی با توزیع پرسش‎نامه و روش تحلیل سلسله‎مراتبی ارزیابی شد. یافته‎ها: بر اساس مراحل اول و دوم تحقیق، 15 بعد و 20 مؤلفه مؤثر برای ارزش‎گذاری منابع انسانی در شرکت ملی نفت ایران و شرکت‎های تابع آن شناسایی شد. در مرحله سوم، مؤلفه‎ها اولویت‎بندی شدند و مدل پیشنهادی تحقیق ارائه شد. بر اساس نظر خبرگان، بهترین شکل گزارشگری به‎صورت ریالی و در متن صورت‎های مالی است. نتیجه‎گیری: مدیران و رؤسای شرکت ملی نفت ایران و شرکت‎های تابع آن می‎توانند از طریق مدل پیشنهادی تحقیق به ارزش‎گذاری منابع انسانی بپردازند.