طراحی مدل اقتصاد گردشگری شهری با رویکرد ساختاری - تفسیری

امروزه گردشگری، به عنوان سومین صنعت اقتصادی در جهان شناخته می‌شود گردشگری به عنوان یک بخش اقتصادی به سرعت در حال رشد است گسترش این صنعت می‌تواند باعث ایجاد فرصت‌های شغلی، درآمدزایی، کاهش فقر، افزایش رفاه در جامعه و... گردد بنابراین می‌توان چنین گفت که رشد اقتصادی می‌تواند منجر به افزایش توسعه یک کشور یا منطقه گردد شهر ساختار اصلی شکل‌دهنده بسیاری از گونه‌های گردشگری می‌باشد و بسیاری از گردشگری ها را نمی‌توان بدون حضور در شهر در نظر گرفت. لذا محقق در این مقاله در پی یافتن مدل اقتصاد گردشگری جهت رسیدن به توسعه می‌باشد این پژوهش از نظر روش کیفی است که به بررسی و تحلیل منابع مرتبط با اقتصاد گردشگری شهری پرداخته و سپس با استفاده از تکنیک مدلسازی ساختاری تفسیری به مرحله‌ی اجرا در آمده است. این روش جزو روش‌های تجزیه و تحلیل سیستم‌ها می‌باشد که به بررسی تعاملات میان عناصر سیستم می‌پردازد. به منظور خوشه‌بندی ابعاد اقتصادگردشگری شهری نیز از روش MICMAC استفاده شده است. یافته‌ها نشان داد که از بین ابعاد تولید بومی و محلی و پس از آن سرمایه‌گذاری دارای بیشترین قدرت نفوذ، درآمدزایی و ورود ارز به کشوردارای بیشترین وابستگی هستند.