علت شناسی، ویژگی‌های بالینی و نتایج جراحی استرابیسم‌های حسی

هدف: بررسی ویژگی‌های جمعیت‌شناسی و چشمی، علل، انواع و نتایج جراحی استرابیسم‌های حسی و عوامل موثر بر نوع انحراف و نتایج درمان. روش پژوهش: در این مطالعه توصیفی، 177 بیمار مبتلا به استرابیسم که انحراف چشمی آن‌ها ثانویه به اختلال دید ایجاد شده بود مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات جمعیت‌شناسی، حدت بینایی، عیب انکساری، علت کاهش دید، سن شیوع کاهش دید و سن شروع انحراف، نوع و میزان انحراف، نوع جراحی و نتایج جراحی بعد از دو ماه و در پایان دوره پی‌گیری از پرونده بیماران استخراج و ارتباط عوامل چشمی با نوع انحراف و نتایج جراحی تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: در این مطالعه، میانگین سنی 177 بیمار دچار استرابیسم حسی 4/11±4/24 سال بود و 110 نفر (2/62 درصد) از آنان، مرد بودند. صد و هفده (1/66 درصد) بیمار اگزوتروپی و 60 (9/33 درصد) بیمار به ازوتروپی مبتلا بودند (035/0P=). میانگین شروع کاهش دید در گروه ازوتروپی 2/7±8/5 سال و در گروه اگزوتروپی 7/9±1/11 سال (001/0P=) بود. علت عمده کاهش دید در بیماران ازوتروپی، علل مادرزادی (75 درصد) و در بیماران اگزوتروپی، علل اکتسابی (65 درصد) بود (001/0P<). شایع‌ترین علل مادرزادی، آنیزومتروپی و آب‌مروارید و شایع‌ترین علت اکتسابی، ضربه بود. عیب انکساری چشم سالم در بیماران ازوتروپی در 3/53 درصد، دوربینی و در گروه اگزوتروپی، 1/55 درصد نزدیک‌بینی بود (01/0P=). میانگین طول قدامی خلفی چشم سالم در گروه ازوتروپی 24/1±18/22 میلی‌متر و در گروه اگزوتروپی77/1±15/23 میلی‌متر بود (001/0P=). متوسط دوره پی‌گیری بعد از عمل، 30 ماه بود. در آخرین معاینه، 69 درصد از بیماران اورتوفوریک بودند و بیش‌اصلاحی و کم‌اصلاحی بیش از 20 پریسم‌دیوپتر در 6/4 درصد از بیماران دیده شد. در آخرین معاینه، نتایج موفقیت‌آمیز در گروهی که انحراف قبل از عمل کم‌تر (003/0P=) و حدت دید بهتر داشتند (026/0P=)، بیش‌تر بود. نتیجه‌گیری: شایع‌ترین نوع استرابیسم حسی اگزوتروپی و شایع‌ترین علت آن، علل اکتسابی شامل ضربه به چشم بود. در بیماران اگزوتروپی عیب انکساری چشم سالم اغلب نزدیک‌بینی و میانگین قدامی خلفی چشم سالم بیش‌ از گروه ازوتروپی بود. نتایج جراحی استرابیسم حسی به طور معمول موفقیت‌آمیز و یا با حداقل کم‌اصلاحی و باثبات بود. انحراف قبل از عمل و میزان دید چشم منحرف دو عامل تاثیرگذار در نتیجه نهایی عمل بودند. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1394؛ دوره 20، شماره 4: 362-353.