علل مراقبت‫های بیهوده در بیماران انتهای حیات بستری در بخش‫های مراقبت ویژه از دیدگاه پرستاران

زمینه و هدف: مراقبت با اثرات درمانی اما بدون فایده برای بیمار، مراقبت بیهوده نامیده می‫شود. پرستاران، نقش کلیدی در انجام و قطع مراقبت‫های بیهوده دارند. این مطالعه با هدف تعیین علل مراقبت‫های بیهوده در بیماران انتهای حیات بستری در بخش‫های مراقبت ویژه از دیدگاه پرستاران صورت گرفت. روش‌ کار: این مطالعه از نوع توصیفی بود که با مشارکت 210 نفر از پرستاران بخش‫های مراقبت ویژه بیمارستان‫های استان قزوین در سال 1393 انجام شد. داده‌ها با استفاده از فرم اطلاعات فردی- اجتماعی و پرسشنامه ارزیابی مراقبت بیهوده یکه فلاح جمع آوری شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-21 انجام گردید. یافته ها: بر اساس یافته ها، عدم وجود کمیته ای جهت تصمیم گیری در مورد انتقال بیماران در حال مرگ به منزل یا بخش، شایعترین علت (0/61±4/58) و زنده نگه داشتن بیمار با دارو به دلیل عدم تمایل به پذیرش بیمار جدید در طول شیفت، کمترین علت (1/4±3/06) انجام مراقبت بیهوده در بخش‫های ویژه گزارش شدند. نتیجه گیری: براساس نتایج این پژوهش، عدم وجود کمیته ای جهت تصمیم گیری در مورد انتقال بیماران در حال مرگ به منزل یا بخش، شایعترین عامل موثر در انجام مراقبت‫های بیهوده در آی سی یو می‫باشد. بنابراین تشکیل کمیته های اخلاق با حضور متخصصان اخلاق پزشکی در مراکز درمانی می‫تواند نقش به سزایی در کاهش مراقبت‫های بیهوده داشته باشد.