فارسی کنونی به عنوان یک زبان جنسیت گرا

در مقالۀ حاضر، زبان فارسی کنونی را از‏منظر علم جامعه‏شناسی زبان به‏عنوان زبانی جنسیت‏گرا بررسی کرده‏ایم. فرضیۀ این پژوهش، آن است که اگرچه زبان فارسی کنونی مانند زبان‏هایی جنسیت‏گرا همچون انگلیسی، آلمانی، فرانسه، و... از‏نظر نحوی ، از‏نوع جنسیت‏گرا نیست، در برخی موارد، کار‏برد این زبان در حوزۀ زبانی واژگان ، ساخت‏واژه و گاه از‏نظر معنایی و استعاری ، جنسیت‏گرا ‏بودن آن را آشکار می‏کند؛ بنابر‏این، در‏راستای اثبات این فرضیه، شواهد زبانی متعددی را از‏طریق ضبط گفتار فارسی‏زبانان، و خواندن روز‏نامه‏ها و مجلات و... جمع آوری کرده و پس‏از طبقه‏بندی منظم، آنها را تجزیه و تحلیل کرده‏ایم؛ در ادامه، متغیر یا متغیر‏های زبانی- اجتماعی مؤثر در باز‏تاب مسئلۀ تبعیض جنسی را در زبان فارسی کنونی، از‏طریق تهیۀ پرسش‏نامۀ منظم یافته‏ایم.