فرهنگ و مسکن

  هدف از طراحی محیط، تنها بر محور بیان­های زیبایی شناسانه قرار نمی­گیرد بلکه طراحان معمولاً از طریق ادراک موضوع طراحی، تشخیص مسائل و ارائه راه حل­ها، طرحی را به نتیجه می­رسانند که نه تنها به نیازهای کیفی کاربران پاسخ می­گوید بلکه محیطی زیبا نیز خلق می­­نمایند. بنابراین هدف طراحی، خلق محیطی با اجزایی نظیر‌ قرارگاههای رفتاری و مبلمانهایی است که همه آن­ها متناسب با نیازهای رفتاری، انتظارات، توقعات و نیازهای کیفی کاربران متناسب قرار می­گیرند. این بدان معناست که محصول چنین تلاشی باید بر اساس شناخت ویژگی کاربران یعنی" فرهنگ" آنان باشد، تا بتواند به نیاز آنان پاسخ گوید.   مردم و رفتارهای آنان بخشی از سیستم محیط­های مسکونی می­باشند، به طوری که رفتار و محیط را نمی­توان از یکدیگر جدا فرض نمود. رفتارهای انسانی همواره در بستر محیط شکل می­گیرند و نمی­توان بدون در نظر داشتن تأثیر محیط، شرایط رفتاری را مورد تجزیه و تحلیل و ارزیابی قرار داد. بنابراین طراحی باید با تکیه بر دانش چگونگی تعامل انسان با محیط به نتیجه برسد. در حالیکه این دانش هیچ گاه کامل و بدون نقص نیست، طراحان نیز نباید بر اساس نقطه نظرهای شخصی عمل نمایند. اما تصمیمات طراحی می­تواند در هر مقطع زمانی بر اساس اطلاعاتی که از طریق تحقیق به­دست می آیند، اتخاذ شود.   فرهنگ یک مفهوم و ساختار نظری است، از سوی دیگر یک ویژگی برای بسیاری از موضوعات نظیر تفکر انسان، جهان بینی، دیدگاه، رفتار و چگونگی انجام آن می­باشد، معمولاً طراحان همواره بر اهمیت فرهنگ در محیط های مصنوع تأکید بسیار دارند، اما هیچ کدام در مورد چیستی آن یا چگونگی تأثیر فرهنگ بر محیط­های انسانی به طور واضح سخن نگفته­اند، زیرا طبیعت مفهوم فرهنگ خیلی روشن نشده و مورد تجزیه و تحلیل قرار نگرفته است. چنانچه وجوه مختلف و حدود آن روشن گردد، می­توان از مفهوم فرهنگ و وجوه آن در طراحی محیطی به نحوه قابل درکی استفاده نمود.