قلمرو مناطق بیابانی‌استان تهران از دیدگاه پوشش گیاهی1

با توجه به نقش بارز پوشش گیاهی در تفکیک و شناسایی مناطق بیابانی، در مقاله حاضر قلمرو بیابانهای استان تهران از این دیدگاه تعیین شده است. برای پرهیز از گسترش دامنه مطالعات، سطوح مورد مطالعه در استان از اولین ارتفاعات مسلط به دشت تا انتهای مخروط افکنه مد نظر قرارگرفت. در این محدوده ضمن تعیین تیپهای گیاهی غالب و برخی از ویژگیهای مهم محیطی آنها نقشه مربوطه بصورت رقومی در محیط GIS تهیه شد، سپس با استفاده از اطلاعات موجود و با توجه به ویژگیهای عمومی هر یک از تیپهای گیاهی و مناطق رویشی، محدوده اراضی بیابانی از غیر بیابانی تفکیک گردید. در محدوده مورد مطالعه در مجموع 43 تیپ گیاهی تفکیک گردید که با توجه به ویژگی اختصاصی آنها، 7 تیپ جزء مناطق بیابانی، قرار دارد و عرصه‌ای در حدود 307647 هکتار معادل 4/16 درصد از اراضی استان تهران را شامل می‌شود.