مالیاتها و توزیع درآمد در ایران: رویکرد رگرسیون آستانه‌ای

دولت‌ها و سیاست گذاران نظام اقتصادی هر کشور، برای توزیع مطلوب درآمد تلاش می‌نمایند. توزیع نابرابر درآمد و ثروت در جامعه سبب بروز مشکلات جدی در حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشور خواهد شد. در این زمینه، منابع مالیاتی مهم ترین ابزار در دست دولت برای بهبود و توزیع مجدد درآمد است. این تحقیق قصد دارد به این سوال پاسخ دهد که سیستم مالیاتی ایران تا چه اندازه در تحقق این موضوع مؤثر بوده است. در این راستا از داده‌های 1353-1391 و مدل‌های رگرسیون آستانه‌ای استفاده گردیده است. نتایج برآورد مدل حاکی از اثر آستانه‌ای مالیاتها بر توزیع درآمد دارد بدین معنا که مالیات‌ها تا یک حد آستانه تاثیر معنی‌داری بر بهبود توزیع درآمد نداشته‌اند اما پس از گذشت از این حد آستانه، افزایش نسبت مالیاتها به تولید ناخالص داخلی باعث بدتر شدن توزیع درآمد شده است. دلیل آن نیز به ضعف نظام مالیاتی کشور باز می‌گردد که عمده فشار مالیاتی بر بخش تولیدی و همچنین بر بخش حقوق‌بگیران است و نه مشاغل دلالی و غیر مولد.