مدل‌بندی و تعیین اولویت معیارهای موثر مدیریت سود واقعی بر پیش‌بینی ورشکستگی

هدف این پژوهش مدل‌بندی و تعیین اولویت معیارهای موثر مدیریت سود واقعی بر پیش‌بینی ورشکستگی در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. اطلاعات مورد نیاز برای این پژوهش از صورت‌های مالی 81 شرکت در دوره‌ی زمانی 1396-1386 گردآوری شده است. در این پژوهش از مدیریت سود واقعی با استفاده از مدل توسعه یافته‌ی دچو و همکاران (1998) مشابه آن‌چه در پژوهش روی‌چودهاری (2006) انجام شده و هم‌چنین از معیار تعدیل شده‌ی آلتمن (1983) برای ریسک ورشکستگی استفاده شده است. برای آزمون فرضیه‌ها از رگرسیون چندمتغیره با داده‌های ترکیبی استفاده شده است. یافته‌های حاصل از آزمون فرضیه‌های پژوهش بیان‌گر این است که بین جریان غیرعادی وجوه نقد عملیاتی، هزینه‌های غیرعادی تولید، هزینه‌های غیرعادی اختیاری و احتمال وقوع ورشکستگی به ترتیب ارتباط و تأثیر مستقیم و معنا‌دار، معکوس و معنا‌دار و فاقد ارتباط و تأثیر معنا‌دار وجود دارد. به طوری‌که افزایش (کاهش) جریان غیرعادی وجوه نقد عملیاتی منجر به افزایش (کاهش) ریسک ورشکستگی و افزایش (کاهش) هزینه‌های غیرعادی تولید منجر به کاهش (افزایش) ریسک ورشکستگی می‌شود؛ به عبارت دیگر دست‌کاری فعالیت‌های واقعی یا اعمال بیشتر مدیریت واقعی سود، بر پیش‌بینی ورشکستگی تأثیرگذار است.