مدل‌سازی الگوی پراکنش ذرات معلق در منطقۀ جنوب تهران (مطالعۀ موردی: کارخانۀ سیمان تهران) با مدل AERMOD

مدل‌سازی پراکنش آلاینده‌ها با لحاظ انواع خصوصیات منابع انتشارات، شرایط آب و هوایی و موقعیت مکانی منبع آلودگی شاید قابلیت ارائۀ خروجی‌‌های مطلوب برای برنامه‌‌ریزی و مدیریت کاهش و کنترل آلاینده‌‌های منتشره را داشته باشد. در پژوهش حاضر از عناصر اقلیمی (دما، رطوبت، جهت و سرعت باد) با مقیاس روزانه برای سال 2010 ایستگاه دوشان‌‌تپه استفاده شد. متغیرهای انتشارها و خصوصیات منبع انتشار آلاینده (ارتفاع دودکش، سرعت و دمای گاز خروجی، نرخ انتشار جرم آلاینده و ...) از کارخانۀ سیمان، با توجه به نتایج نمونه‌‌برداری‌‌های فصلی از 12 منبع آلاینده دریافت شد که همگی از نوع دودکش بودند. مدل‌‌‌سازی رایانه‌‌ای پراکنش آلودگی هوا با مدل AERMOD انجام شد. مدل برای ارزیابی آثار نشر از منابع مختلف صنعتی در فواصل کمتر از 50 کیلومتر به‌ کار گرفته می‌‌شود. یافته‌‌ها از مدل‌‌سازی پراکنش آلودگی هوا نشان می‌‌دهد که بیشترین آثار ذرات معلق کمتر از 10 میکرون در فاصلۀ 1 تا 5 کیلومتری از کانون انتشار رخ می‌‌دهد. در تابستان میزان ذرات ورودی به تهران از منشأ کارخانه افزایش بیشتری دارد و تا فاصلۀ 15 کیلومتری از مبدأ را پوشش می‌‌دهد. پیشنهاد می‌‌شود کارخانۀ سیمان در خطوط تولید خود به‌واسطۀ کاهش چشمگیر غبار از فیلترهای هیبریدی بهره ببرد.