مدل‌سازی فرایند الکتروفنتون در حذف دیازینون از آب‌های زیرزمینی با استفاده از روش سطح پاسخ

زمینه و هدف: دیازینون یکی مهم‌ترین آفت کش‌هایی است که به طور گسترده در کشاورزی مورد استفاده قرار می‌گیرد. از آن جایی که این ترکیبات، مقاوم به تجزیه بیولوژیکی هستند ورود آن‌ها به منابع آبی به یک مشکل زیست محیط جدی تبدیل شده است لذا در این مطالعه با فرایند اکسیداسیون پیشرفته الکتروفنتون به بررسی پارامترهای مؤثر در  حذف دیازینون از آبهای زیر زمینی پرداخته خواهد شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت تجربی و در مقیاس آزمایشگاهی صورت پذیرفت و تأثیر پارامترهای عملیاتی مهم از جمله غلظت اولیه دیازینون (mg.L-130-1)، pH محلول (9-3)، دانسیته جریان (mA.cm-210-1)، زمان واکنش (min15-2) و مقدار پر اکسید هیدروژن (µL.L-1100-20) مورد بررسی قرار گرفت. بهینه سازی توسط نرم افزار طراحی آزمایش و از روش سطح پاسخ و تحلیل مدل پیشنهادی به روش آنالیز واریانس صورت پذیرفت. یافته ها: راندمان حذف دیازینون تحت شرایط بهینه شامل غلظت اولیه دیازینون mg.L-1 88/6، pH برابر با 3، زمان 10 دقیقه، دانسیته جریان mA.cm-2 18/8 و میزان پر اکسید هیدروژن µL.L-1 78/83 برابر با 5/98 در صد تعیین شد؛ و در این شرایط میزان مصرف انرژی برابر با kWh.m-3 524/0 می‌باشد. همچنین میزان غلظت دیازینون در آب زیرزمینی µg.L-1 053/0±934/0 اندازه گیری شد که مقدار آن بعد از اعمال فرایند الکتروفنتون تحت شرایط بهینه به صفر رسید. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به دست آمده فرایند الکتروفنتون یک تکنیک کارامد جهت حذف دیازینون و همچنین سایر ترکیبات آلی مقاوم به تجزیه بیولوژیکی از منابع آبی می‌باشد.