مدل‌سازی معادلات ساختاری در بررسی رابطه هم‌آفرینی و سرمایه اجتماعی (مورد مطالعه: اعضای هیئت علمی دانشگاه اصفهان)

هدف از نگارش این مقاله، بررسی رابطه هم‌آفرینی و سرمایه اجتماعی بوده است. روش پژوهش توصیفی - همبستگی است. حجم جامعه­ آماری 671 نفر بود که حجم نمونه با به کارگیری نرم‌افزار سمپل پاور، 200 نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه اصفهان برآورد شده است. برای گرد‌آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق‌ساخته هم‌آفرینی مبتنی بر مدل دارت (2014) و سرمایه اجتماعی (عباس‌زاده و مقتدایی، 1388) استفاده شده است. ابزار تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نرم‌افزار SPSS23 و Amos23 بود. برای تحلیل مدل از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج نشان داد که الگوی مفهومی پژوهش از برازش مطلوب برخوردار است. یافته‌های پژوهش بیانگر آن است که بین هم‌آفرینی با سرمایه اجتماعی رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد. هم‌آفرینی با ایجاد زمینه‌ گفت‌وگو، تسهیل جریان انتشار اطلاعات، دسترسی سریع، استفاده از استراتژی‌ها و تدابیر مناسب برای ایجاد شفافیت و انعطاف‌پذیری بین همکاران موجبات افزایش سرمایه اجتماعی را فراهم می‌آورد.