مدل‌سازی پویای نظام آب‌های زیرزمینی در آب‌خوان همدان – بهار

رشد روزافزون مناطق مواجه با محدودیت منابع آب، اتخاذ راهبردهای مدیریت سازگارانه‌ی آب را در ورای روش‌های سنتی مدیریت عرضه و تقاضا، مُبدل به امری الزامی نموده‌است. تخصیص آب به‌عنوان یک روش مدیریتی مُنعطف، از این امکان برخوردار است که در هنگامه‌ی تغییرات اقتصادی – اجتماعی، اقلیمی و شرایط محیط ‌زیستی، به‌عنوان ممری جهت مقابله با محدودیت منابع آب، عمل نماید. در تحقیق حاضر با بهره‌گیری از سیستم‌های پویا، مدلی طراحی گردید (با بهره‌گیری از نرم‌افزار Vensim PLE) که هدف آن بررسی تعاملات مابین منابع آب‌زیرزمینی، حق‌آبه‌های محیط ‌زیستی و فعالیت‌های اقتصادی– اجتماعی، در آب‌خوان همدان – بهار می‌باشد. براین اساس در تحقیق حاضر سه سناریو و چهار الگوی رشد مرتبط با فعالیت‌های اقتصادی– اجتماعی طراحی گردیدند. نتایج بیانگر این مطلب است که مدل توسعه‌یافته بگونه‌ای کارآمد، رفتار نظام در منطقه‌ی مورد مطالعه را بازتاب می‌دهد. از سویی با مقایسه‌ی سناریوهای مختلف می‌توان دریافت که الگوی رشد بیشینه به‌همراه سناریو مطلوب، رشد اقتصادی و نیازهای محیط ‌زیستی منطقه را تأمین می‌نماید. لازم به توضیح است که الگوی رشد بیشینه این امکان را در اختیار سیاست‌گذاران قرار می‌دهد که با کنترل تقاضا و اتخاذ شیوه‌هایی چون افزایش تغذیه مصنوعی آب‌خوان و رشد تصفیه‌ی پساب‌های شهری و صنعتی  تعادل آبخوان را احیاء نمایند.