مدل مدیریت نوآوری درصنایع ساخت تجهیزات نیروگاهی مپنا با رویکردی آینده نگر

برای رشد، سودآوری و کاهش ریسک فعالیت‌های نوآورانه در صنایع نیروگاهی، نوآوری1 و مدیریت آن جایگاه ویژه‌ای دارد.  مدیریت نوآوری می‌تواند در سرمایه گذاری‌ها و انتخاب روش‌های مناسب برای اکتساب تکنولوژی یاری‌رسان باشد که نقش بسزایی در توسعه و ایجاد زیر‌ساخت‌های اقتصادی کشور دارد. فرایند مدیریت نوآوری2 از عوامل متعددی تأثیر‌پذیر است. برای مدیریت هر‌چه بهتر فرایند نوآوری، شناخت عوامل موثر و نحوه اثرگذاری هر‌کدام، لازم و ضروری است. هدف این پژوهش شناسایی عوامل مؤثر بر مدیریت نوآوری در صنعت نیروگاهی3 در راستای طراحی یک مدل مدیریت نوآوری می‌‌باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کارشناسان و مدیران گروه مپنا که دارای تحصیلات لیسانس و بالاتر و با سابقه کاری بالای سه سال می‌باشند. در اجرای پژوهش از روش توصیفی از نوع پیمایشی استفاده شده است. برای گردآوری داده‌ها از دو روش مطالعات کتابخانه‌ای شامل مطالعه کتب، پایان نامه‌ها، مقالات و سایت‌ها و روش میدانی همچون گردآوری داده‌ها از طریق پرسشنامه و مصاحبه استفاده شده است. برای ارائه مدل از روش پویایی‌شناسی سیستم4‌ و نرم افزار  Vensimاستفاده شده است. با توجه به نتایج بدست آمده از این پژوهش، 26 شاخص به عنوان شاخص‌های نهایی در قالب 5 عامل شامل: سیستم‌ها و زیرساخت‌های سازمانی، جستجو، انتخاب، اجرا و تصاحب ارزش به عنوان عوامل موثر بر مدیریت نوآوری در صنایع ساخت تجهیزات نیروگاهی شناسایی شده‌اند و مدل مدیریت نوآوری براساس آن‌ها و با رویکرد پویایی‌شناسی سیستم طراحی گردید.