مدیریت کیفی آب مخزن سد بافت از طریق آبگیری انتخابی از محل خروجی های سد با استفاده از مدل CE-QUAL-W2

بهره‌برداری از مخازن سدها شامل یک سری اهداف کمی و کیفی می‌باشد که مواردی همچون تأمین نیازهای آبی، مدیریت سیلاب و نیازهای زیست‌ محیطی در بخش کمی و تأمین نیاز با کیفیت مناسب، کاهش اثرات مخرب لایه‌‌بندی حرارتی و جلوگیری از ‌تغذیه‌گرایی مخزن در بخش کیفی را شامل می‌شود. آگاهی از چگونگی تغییرات لایه‌بندی حرارتی در بازه زمانی دراز ‌مدت، امری مهم به شمار می‌رود و مدیریت صحیح آن می‌تواند روی هزینه‌های ناشی از تصفیه آب تأثیر به‌سزایی داشته باشد و این هزینه‌ها را کاهش دهد. در این تحقیق، مخزن سد بافت در استان کرمان تحت مطالعه و بررسی قرار گرفت و وضعیت دمایی لایه‌های مختلف مخزن برای یک دوره 37 ساله پیش‌بینی گردید و سپس بهترین لایه در محدوده ترموکلاین یا اصطلاحا نرخ کاهش دما با افزایش عمق، با حداقل ضریب پخش آلاینده‌ها مشخص گردید. داده­های موجود شامل یک بازه 12 ماهه می­باشد که شش ماه برای واسنجی و شش ماه برای صحت سنجی مورد استفاده قرار گرفت. به منظور تحلیل از سه سناریوی پرآبی، نرمال و کم آبی استفاده شد و برای شبیه‌سازی رفتار مخزن با توجه به شرایط موجود، مدل دو بعدی CE-QUAL-W2 مناسب‌ترین مدل تشخیص داده شد و با کمک این مدل ریاضی پروفیل عمقی دما به دست آمده است. نتایج نشان‌دهنده این است که این لایه‌بندی در فروردین ماه با شروع دوره گرما به صورت ضعیف شروع می‌گردد و در خرداد ماه شدت می‌گیرد. عمق ترموکلاین در ایام لایه‌بندی شدید که در مرداد ماه می‌باشد به ارتفاع شش متر در عمق بیست متری از کف می‌رسد که این عمق بهترین عمق برداشت آب در دوره لایه‌بندی حرارتی محسوب می‌گردد.