مروری بر برخی مدل‌های پیش‌بینی رشد شهری

جمعیت انسانی همچنان به تجمع در مراکز شهری ادامه می­دهد که به ناچار رد پای شهری را از طریق ایجاد پیامدهای مهم برای تنوع­زیستی، آب و هوا، و منابع محیط­زیستی افزایش می­دهد. مدل­های پیش­بینی رشد شهری برای کمک به مدیریت پایدار مناطق شهری به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته اند. با وجود تحقیقات گسترده، این مدل­ها اغلب در فرایند تصمیم­گیری گنجانده نمی­شوند. هدف این بررسی مروری بر مدل­های موجود، از جمله مزایا و محدودیت­های آن­ها است. همچنین، به شکل کلی به دلایل عدم اقبال به این مدل ها در فرایند تصمیم گیری پرداخته می شود. بر اساس آمار و بررسی­های انجام شده مشخص گردید که در حال حاضر سلول­های اتوماتا از روش­های مدل­سازی غالبی است که در اکثر آثار منتشر شده بکار گرفته شده است.  همچنین، از دلایل عدم استفاده از این مدل ها در فرایند تصمیم­گیری، نا آشنا بودن تصمیم­گیران با آن­ها و نیز عدم مقبولیت و محبوبیت مدل برای پژوهش یکپارچه قابل ذکر هستند.