مطالعه مقاومت به ضربه پوشش‌های پلی یورتان

ستفاده از پوشش‌های آلی به منظور حفاظت از زیرآیند‌های مختلف امری متداول محسوب می‌شود که سبب پدیدار شدن کاربردهای گسترده پوشش‌ها در حوزه‌های مختلف شده است، زیرا می‌توان با استفاده از لایه‌ای نازک از سازه‌هایی با ارزش بالا حفاظت کرد. در این میان، خواص مکانیکی پوشش‌ها از اهمیت فوق‌العاده زیادی برخوردار است. زیرا پوشش با هر نوع کاربردی، اولین و مهم‌ترین ویژگی که باید داشته باشد پایداری در برابر شرایط مختلف محیطی است. بنابراین، در انتخاب پوشش‌ها توجه به خواص مکانیکی پوشش امری ضروری و اجتناب‌ناپذیر است. یکی از ویژگی‌هایی که در مورد پوشش‌ها از اهمیت فوق‌العاده زیادی برخوردار است، مقاومت پوشش در برابر ضربه است. از ضربه به عنوان یکی از حادترین شرایط اعمال نیرو به پوشش یاد می‌شود که موضوعی پیچیده بوده و ابعاد مختلفی از آن همچنان ناشناخته مانده است. در این گزارش به مطالعه مقاومت به ضربه یکی از پرکاربردترین پوشش‌های آلی یعنی پلی‌یورتان‌ها پرداخته شده است. بنابراین، پس از بیان رفتار پوشش‌های آلی در برابر ضربه و همچنین نوع تنش وارد شده به پوشش در هنگام اعمال ضربه به تحقیقات انجام گرفته در زمینه بهبود مقاومت به ضربه پوشش‌های یورتانی پرداخته خواهد شد. نتایج بررسی شده در این تحقیق نشان دادند که نوع ایزوسیانات در مقاومت به ضربه پوشش‌های پلی‌یورتانی موثر بوده و با تغییر نوع ایزوسیانات از هگزا متیلن دی ایزوسیانات به ایزوفورن دی ایزوسیانات مقاومت به ضربه از 60 به Kg cm 70 می‌رسد. نوع گسترش دهنده زنجیر، عاملیت آن و درصد وزنی مورد استفاده نیز بر مقاومت به ضربه موثر بوده، طوریکه می‌توان با استفاده از عامل گسترش‌دهنده الکلی سه عاملی به میزان 15% وزنی به مقاومت به ضربه Kg cm 95 دست یافت. استفاده از پلیمرهای شاخه‌ای و نانوذرات در پوشش‌های پلی‌یورتان، روش‌های دیگری هستند که سبب بهبود مقاومت به ضربه و افزایش آن تا Kg cm100 می‌شوند.