مقایسة تأثیر سه شیوة تمرین ترکیبی بر غلظت تستوسترون، کورتیزول و قدرت عضلانی زنان سالمند

هدف این مطالعه مقایسۀ تأثیر سه شیوۀ تمرین ترکیبی بر غلظت تستوسترون، کورتیزول، نسبت تستوسترون به کورتیزول و قدرت عضلانی زنان سالمند بود. به این منظور 40 نفر از زنان سالمند (دامنۀ سنی 82/0±34/60 سال) به‌طور تصادفی ساده در یکی از چهار گروه تمرین استقامتی+ قدرتی (E+S) (n=9)، قدرتی+ استقامتی (S+E) (n=10)، ترکیبی چرخشی (ACT) (n=12) و کنترل (n=9) قرار گرفتند. برنامه­های تمرینی به مدت 8 هفته و 3 روز در هفته انجام گرفت. برنامۀ­ تمرین استقامتی شامل کار روی دوچرخۀ ثابت و برنامۀ تمرین قدرتی شامل چندین تمرین منتخب بالاتنه و پایین‌تنه بود. از آزمون تی وابسته و آزمون آنالیز واریانس یکطرفه به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده­ها استفاده شد. نتایج نشان داد 8 هفته تمرین تغییری در میزان تستوسترون گروه S+E و ACT نداشت، اما کاهش معناداری در میزان تستوسترون در گروه E+S مشاهده شد (007/0=P). نتایج نشان‌دهندۀ وجود اختلاف معنادار در میزان تستوسترون بین گروه‌های E+S و ACT بود (01/0=P ). علاوه‌بر این، در میزان کورتیزول و نسبت تستوسترون به کورتیزول (T/C) پس از تمرین تغییر معنا­داری مشاهده نشد. همچنین، افزایش معنادار قدرت بالاتنه فقط در گروه‌های E+S و ACT و قدرت پایین‌تنه در همۀ گروه‌های تمرین مشاهده شد. با توجه به عدم تغییر شایان توجه در سطح پایۀ هورمون­ها در سه گروه تمرین ترکیبی، این افراد وضعیت کاتابولیکی مزمنی را تجربه نکردند و از آنجا که قدرت در همۀ گروه‌ها افزایش یافته است، به‌نظر می­رسد بین وضعیت هورمونی و کسب قدرت در این مطالعه رابطه­ای وجود ندارد.