مقایسه اثر متوکلوپرامید و دوز کم پروپوفول در پیشگیری از تهوع و استفراغ پس از عمل سزارین

نویسندگان

  • جوادی, امیر
  • رشاد, فردین
چکیده مقاله:

  Background and Aim: Nausea and vomiting after surgery and anesthesia, cause longer stay of the patient in recovery room and also leads to complications such as electrolyte disturbances, dehydration, hemorrhage from the site of sutures and pulmonary aspiration. This study compared the preventive effect of metoclopramide and low-dose propofol on nausea and vomiting after cesarean section..   Materials and Methods: In this double blind clinical trial, 120 candidate patients for cesarean section (C/S) were randomly divided into two groups. The age range of patients was 17 to 34 years and all were in ASA class 1 and 2. Anesthesia induced in the same condition for all patients. 3 minutes before the end of surgery, all inhaled drugs were stopped and in one group, propofol (0.5 mg/kg) and in the other group, metoclopramide (0.2 mg/kg) was administered. All the patients had been controlled for nausea and vomiting up to 6 hours post-operation. Data were analyzed by means of SPSS, using t-test and chi-square at the significant level of P<0.05.   Results: There was no significant difference on age, weight and duration of surgery between the two groups. The frequency of vomiting in 1 hour after surgery in propofol treatment group (16.7%) was significantly less than metoclopramide treatment group (55%) (P<0.0001). However, there was no significant difference in 2-6 hours after surgery (36.7% and 51.7% respectively, P>0.05). Frequency of nausea in propofol treatment group in the first (30%) and 2-6 hours (36.7%) after surgery was significantly lower than the metoclopramide group(60% and 58.3%, respectively P<0.01).   Conclusion: Propofol (0.5 mg/kg) in the prophylaxis of nausea and vomiting in the first hour after C/S was more effective than metoclopramide. Moreover, its effect on lowering the frequency of nausea in the 2-6 hours postoperative was more than metoclopramide.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

مقایسه اثر اندانسترون و متوکلوپرامید در پیشگیری از تهوع و استفراغ حین عمل سزارین تحت بیحسی نخاعی

سابقه و هدف: تهوع و استفراغ از عوارض ضمن عمل سزارین تحت بیحسی نخاعی می باشد و روش های متفاوتی جهت پیشگیری از آن پیشنهاد شده است. هدف از این مطالعه مقایسه اثرات اندانسترون و متوکلوپرامید در پیشگیری از تهوع و استفراغ حین عمل سزارین تحت بیحسی نخاعی می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار دوسوکور بر روی 150 بیمار کلاس 1 و 2 که جهت عمل انتخابی سزارین تحت بیحسی نخاعی قرار گرفتند، ...

متن کامل

مقایسه اثر اندانسترون و دگزامتازون – متوکلوپرامید بر تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی

  چکیده   مقدمه: تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی یکی از علل شایع موربیدیتی پس از اعمال جراحی است که با مشکلات خاصی از جمله پنومونی آسپیراتیو دهیدراتاسیون، تأخیر در ترخیص بیمار، اختلالات الکترولیتی و اسید و باز همراه است. تا به حال پروتکل های درمانی مختلفی جهت جلوگیری از این امر گزارش شده ولی تهوع و استفراغ همچنان جزء مشکلات پس از عمل جراحی باقی مانده است.   روش تحقیق: در این مطالعه 2 دسته دارویی...

متن کامل

مقایسه تأثیر متوکلوپرامید، دگزامتازون و ترکیب متوکلوپرامید و دگزامتازون در پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی کاتاراکت در بیهوشی وریدی با پروپوفول

زمینه و هدف: تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی کاتاراکت از شایعترین عوارض بعد از بیهوشی بوده و روش های مختلفی برای پیشگیری از این عارضه مورد استفاده قرار می گیرد. در مطالعه حاضر تاثیر استفاده قبل از عمل از متوکلوپرامید (10 میلی گرم)، دگزامتازون (8 میلی گرم) و ترکیب این دو دارو در کاهش میزان تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی کاتاراکت با بیهوشی عمومی وریدی مورد بررسی قرار گرفته و با گروه دارونما مقای...

متن کامل

مقایسه اثر ترکیب متوکلوپرامید - دگزامتازون و اندانسترون در پیشگیری از تهوع و استفراغ عمل جراحی سزارین تحت بی حسی نخاعی

مقدمه: تهوع و استفراغ یکی از عوارض بی حسی نخاعی در جراحی سزارین می باشد. هدف این مطالعه، مقایسه اثرات ترکیب متوکلوپراماید - دگزامتازون با اندانسترون در پیشگیری از تهوع و استفراغ حین بی حسی نخاعی برای جراحی سزارین بود. روش کار: در این مطالعه، 212 خانم حامله (17 تا 45 سال) کاندید عمل جراحی سزارین الکتیو با کلاس فیزیکی (asa) 1 و 2 به صورت تصادفی وارد کارآزمایی بالینی دوسوکور شدند. قبل از انجام بی ...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید

ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده

{@ msg_add @}


عنوان ژورنال

دوره 16  شماره 3

صفحات  5- 8

تاریخ انتشار 2009-09

با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.

کلمات کلیدی

کلمات کلیدی برای این مقاله ارائه نشده است

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023