مقایسه تاثیر سه روش آموزشی سخنرانی، یادگیری الکترونیکی و نقشه مفهومی در تدریس پرستاری کودکان

مقدمه: یادگیری معنادار عاملی مهم در ارتقاء تفکر خلاق، تفکر انتقادی و توانایی حل مسأله در فراگیران است، لذا این تحقیق با هدف مقایسه تأثیر آموزش پرستاری کودکان به سه روش سخنرانی، یادگیری الکترونیکی و نقشه‌های مفهومی بر سطوح‌شناختی به یاد آوردن، فهمیدن و کاربرد انجام شد. روش‌ها: نوع مطالعه نیمه تجربی با طرح سه گروهی قبل و بعد از آموزش بود. تعداد 64 دانشجوی ترم 5 پرستاری به روش سرشماری انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه شاهد و مورد تقسیم شدند، جهت گروه سوم، نیمی از دانشجویان هر یک از دو کلاس که آشنایی و دسترسی به اینترنت داشتند، به صورت تصادفی و مبتنی بر هدف انتخاب شدند. پس از اجرای پیش‌آزمون، دانشجویان گروه‌های شاهد، مورد و یادگیری الکترونیکی به مدت 4 جلسه طی یک ماه، به ترتیب تحت آموزش با روش سخنرانی، نقشه‌‌‌های مفهومی و یادگیری الکترونیکی قرار گرفتند؛ سپس پس‌آزمون انجام شد و 4 هفته بعد نیز آزمون یادداری گرفته شد. جمع‌آوری داده‌‌ها بوسیله آزمون پیشرفت تحصیلی محقق ساخته انجام شد. نتایج با استفاده از آزمون‌های آنالیز واریانس، مجذور کای و t تست با نمونه‌های مستقل و زوج مورد تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج: هر سه روش سخنرانی (02/0p=، 41/2-t=)، یادگیری الکترونیکی (17/0p=، 45/1-t=)، و نقشه‌های مفهومی (04/0p=، 19/2-t=)، در ارتقاء دانش و یادگیری دانشجویان مؤثر بوداند، ولی اختلاف میانگین‌‌ها قبل و بعد از آموزش و از نظر یادگیری معنادار تنها برای روش نقشه‌های مفهومی، از نظر آماری معنادار بود (37/1±16/15 و 58/1±44/17، 001/0p<، 45/5-t=). نتیجه‌گیری: از آنجا که روش نقشه‌های مفهومی، نسبت به دو روش سخنرانی و یادگیری الکترونیکی در دستیابی به سطوح بالاتر یادگیری و یادگیری معنادار مؤثرتر بوده است. پیشنهاد می‌شود که این روش در آموزش دانشجویان پرستاری بیشتر به کار گرفته شود.