مقایسه روند نیکویی برازش توزیع‌های احتمالی با افزایش حجم نمونه مطالعه موردی: 119 سال بارش مشهد

تحلیل آماری بارش یکی از نیازهای مهم هوا و اقلیم شناسی، هیدرولوژی، پیش بینی خشکسالی و غیره است. حجم نمونه در نتایج تحلیل آماری بارش مهم است. نمونه­های بارش موجود در ایران اغلب کوتاه مدت و فقط چند ایستگاه حداکثر 61 سال آمار دارند. 119 سال بارش طولانی مدت شهر مشهد جمع آوری و پس از ترمیم تحلیل­ آماری شد. غربال داده­ها و آزمون­های­پایه (تصادفی­بودن، همگنی، استقلال و...) بررسی شدند. داده ها با نمونه­هایی به حجم 31 تا 119 سال (با نموهای ده ساله) تقسیم و تاثیر تغییر حجم نمونه بر نتایچ تحلیل­های آماری بررسی شد. میانگین، انحراف معیار و ضرایب چولگی و کشیدگی این نمونه­ها تغییر چندانی ندارند. هفت قانون احتمالی گامبل­نوع1، گامای ­2پارامتری، لوگ­نرمال 2و3پارامتری، پارتوی ­تعمیم­یافته، حدی­ تعمیم­یافته و پیرسون­نوع­3 با پنج روش برآوردی گشتاورهای­معمولی و وزن­دار احتمالی (PWM )، حداکثردرست­نمائی و آنتروپی و گشتاورهای اصلاح­ شده بر داده­ها برازش داده شد. ks آزمون نیکوئی برازش است. دو قانون پیرسن نوع 3 و پارتوی تعمیم یافته (هر دو با روش برآورد PWM) بهترین برازش را برای نمونه­های فوق دارند. قانون گامای 2پارامتری (روشPWM) نیز در اولویت بعدی قرار دارد. نتایج به­دست آمده حاکی از این است که حجم نمونه از 31 تا 119 سال تاثیر چندانی بر انتخاب توزیع­های برتر آماری بارش سالانه ندارد. دوره های بازگشت به دست آمده با حجم­های نمونه 31 تا 119 سال نیز محاسبه شدند. تغییرات آنها در دوره­های بازگشت خشکسالی محسوس­تر است. حداکثر تغییرات (دوره­بازگشت 100 سال) برای ترسالی5% و برای خشکسالی24% مشاهده شد.