مقایسه ساختار نانوبیومکانیکی سلول لیگامان صلیبی قدامی آسیب دیده بین مردان ورزشکار و غیرورزشکار

مقدمه و اهداف مفصل زانو یکی از پیچیده­ترین و بزرگ­ترین مفاصل سینوویال موجود در بدن می­باشد که به جهت موقعیت قرارگیری و نوع استرس­های فیزیکی وارد بر آن، در ضایعات ضربه­ای ناشی از ورزش و تصادفات در معرض ابتلا به آسیب قرار دارد. همچنین از آنجایی که هیچ تحقیقی تفاوت بین مکانیک بافت سلولی بیماران و ورزشکاران را به صورت فراساختاری و نانو بررسی نکرده است، مطالعه حاضر با هدف مقایسه ساختار نانوبیومکانیکی سلول لیگامان صلیبی قدامی آسیب­دیده بین مردان ورزشکار و غیرورزشکار، می­تواند در توسعه علم بیومکانیک سلول و کامل شدن دانش در حیطه مکانیک بدن انسان بسیار مؤثر باشد. مواد و روش ­ها در مطالعه حاضر نمونه­های آماری شامل 7 مرد ورزشکار و 7 مرد غیرورزشکار با آسیب لیگامان صلیبی قدامی بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند. توسط جراح ارتوپد مخصوص هر آزمودنی، نمونه بافت گرفته شد و برای بررسی تعداد و قطر فیبریل­ها، رافنس و توپوگرافی سلول با میکروسکوپ نیروی اتمی آماده­سازی شدند. در نهایت نیز تصاویر و داده­های به دست آمده توسط نرم­افزار تحلیل تصویر (Dual Scope ™/Raster Scope ™-SPM) محاسبه شد. تحلیل آماری داده­ها در سطح معنا‎داری 05/0 با استفاده از نرم­افزار SPSS انجام و جهت مقایسه داده­ها از آزمون آماری t مستقل برای نمونه­های مستقل استفاده شد. یافته ­ها یافته­ ها نشان داد که ساختار نانوبیومکانیکی سلول لیگامان صلیبی قدامی آسیب­دیده، شامل میزان رافنس سطح (nm)، تعداد فیبریل در هر واحد و قطر فیبریل (nm)، بین مردان ورزشکار و غیرورزشکار متفاوت است. همچنین تصاویر توپوگرافی گرفته­شده از نواحی مختلف بافت لیگامان آسیب­دیده به­صورت دوبعدی و سه­بعدی در برش­های طولی و عرضی این دو گروه، در بعضی از نواحی آرایش نامنظمی از فیبریل­های کلاژنی را نشان دادند و فیبریل­ها در یک جهت نبودند. نتیجه­ گیری با توجه به میانگین نسبی ورزشکاران در متغیرهای تحقیق حاضر و همچنین با در نظر گرفتن اینکه عضلات اطراف ناحیه زانو در ورزشکاران قوی­تر از غیرورزشکاران است، عضلات مجاور فشار را از روی ACL برداشته و باعث شده است که بین ویژگی­های مکانیکی سلول و بافت ACL مردان ورزشکار و غیرورزشکار در مطالعه حاضر تفاوت وجود داشته باشد.