مقایسه مهارت خلاقیت در دانشجویان سال اول تا چهارم کارشناسی پرستاری

مقدمه: آموزش پرستاری مسؤول ایجاد محیطی است که بتواند یادگیری دانشجویان و کسب مهارت‌های شناختی، عاطفی و روان حرکتی را تسهیل نماید. امروزه ارایه مراقبتی ماهرانه و چند بعدی در محیط‌ها و بخش‌های مختلف، یک ضرورت است. دانشجویان پرستاری در محیط آموزشی برای انجام وظیفه به عنوان مراقبین بالینی سالم، شایسته، بصیر و نوآور، در محیطی که اطلاعات و موقعیت بالینی دایماً تغییر می‌کند، آماده می‌شوند. در بحبوحه انفجار اطلاعات بهداشتی ضروری است دانشجویان به ابزارها و تجربیاتی مجهز شوند که به آن‌ها بیاموزد چگونه فکر کنند، تا فهم و یادگیری مادام‌العمر را ارتقا دهند. هدف این مطالعه، تعیین و مقایسه مهارت خلاقیت و مؤلفه‌های آن در دانشجویان سال اول تا چهارم دوره کارشناسی پرستاری بود. روش: مطالعه حاضر از نوع مقطعی می‌باشد. جامعه پژوهش کلیه دانشجویان سال اول تا چهارم کارشناسی پرستاری شاغل به تحصیل در سال تحصیلی 89-88 دانشگاه علوم پزشکی تهران بودند. ابزار گردآوری داده‌ها را آزمون 60 سؤالی خلاقیت عابدی به همراه سؤالات مربوط به مشخصات فردی تشکیل داده است. از 380 دانشجو، 322 نفر با تکمیل کامل و عودت پرسشنامه‌ها در این مطالعه شرکت کردند. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از آزمون آماری آنالیز واریا نس یک طرفه و آزمون تی‌مستقل برای مقایسه مهارت خلاقیت در سال‌های مختلف تحصیل استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد میانگین امتیاز مهارت خلاقیت دانشجویان در کل 31/13±19/136 می‌باشد که نسبت به میانگین هنجاریابی شده در ایران بیشتر است. دانشجویان در 4 مؤلفه خلاقیت میانگین‌های نزدیک یا مساوی با نمرات هنجار شده در ایران را کسب نموده‌اند. نتایج یافته‌ها در مقایسه میانگین مهارت خلاقیت در کل و در مؤلفه‌های ابتکار و سیالیت در دانشجویان سال‌های مختلف تحصیلی اختلاف معناداری را نشان نداد. در حالی که این اختلاف در مؤلفه‌های بسط (019/0=p ، 35/3=F) و انعطاف‌پذیری (039/0=p ، 82/2=F) در دانشجویان سال‌های مختلف تحصیلی معنادار بود. نتیجه‌گیری: دانشکده‌های پرستاری ضمن ایجاد فرصت‌های مناسب و کافی به منظور رشد خلاقیت، یادگیری مستقل و خودجوش، باید فضای مناسب، پذیرا و اعتمادآمیزی را برای تسهیل در رشد مهارت‌های سؤال کردن و ارایه راه‌حل‌های غیر منتظره دانشجویان تأمین کنند تا در طول سال‌های مختلف تحصیلی این مهارت حیاتی رشد قابل ملاحظه‌ای را نشان دهد. همچنین بازنگری در برنامه‌ریزی آموزشی و طراحی دروس متناسب با نیازهای خلاقیت دانشجویان ضرورت دارد.