مقایسه و بهبود روش‌های طراحی سیستم آبیاری سطحی (مطالعه موردی آبیاری جویچه‌ای)

‌پایین­بودن بازده آب آبیاری مشکل اصلی روش­های آبیاری سطحی می­باشد. به­منظور مقایسه و بهبود روش­های طراحی آبیاری جویچه­ای شامل روش FAO، SCS، تعادل حجمی، موج کینماتیک و اینرسی- صفر، آزمایش­های صحرایی برای اندازه­گیری پارامترهای طراحی آبیاری جویچه­ای انجام شد. نتایج نشان داد که برای دقت بیشتر طراحی، معادله نفوذ باید به­روش بیلان حجمی به­دست آید. همچنین در روش SCS نسبت دادن یک خانواده نفوذ به داده­های اندازه­گیری­شده سبب به­وجود آمدن خطا در محاسبات می­شود. برای دقیق­تر شدن طراحی، معادله زمان پیشروی در روش SCS و روش تعادل حجمی باید اصلاح شود. با اصلاح رابطه زمان پیشروی روش SCS، جذر میانگین مربعات خطای زمان پیشروی (RMSE) از 36/10 دقیقه به 34/2 دقیقه و ضریب جرم باقی­مانده (CRM) از 4/0- به 019/0- تغییر می­یابد. با اصلاح روش تعادل حجمی و استفاده از روابط عبارت ذخیره سطحی، زیر­سطحی و معادله نفوذ کوستیاکوف-لوئیس، RMSE زمان پیشروی از 8 دقیقه به 26/6 دقیقه و CRM زمان پیشروی از 32/0 به 25/0 کاهش پیدا می­کند. در روش تعادل حجمی اصلاح­شده، باید گام­های زمانی کوتاه و تکرار بیشتری در حل گام­به­گام صورت گیرد تا خطای کمتری در محاسبات به­وجود آید. برای طراحی به­روش اینرسی-صفر و موج کینماتیک که جزء دقیق­ترین روش­ها می­باشند، منحنی­های هم­تراز ایجاد­شده با استفاده از نرم­افزار WinSRFR4.1 به کاربر اجازه می­دهند تا با لحاظ محدودیت­های عملی و هیدرولیکی و با آزمون و خطا به جستجوی ترکیب متغیر­های مورد­نظری بپردازد که منجر به سطوح بالایی از یکنواختی و کارآیی می­شود.