مهار تولید گلوکوکورتیکوئیدها و برداشتن غده فوق کلیوی مانع اثرات مثبت ورزش بر حافظه ترس و تعداد نرون‌های هیپوکمپ در موش سفید بزرگ آزمایشگاهی می شود

هدف: مطالعات جدید نشان می دهند که ورزش اثرات مفیدی بر فعالیت‌های شناختی و سلامت مغز دارد. از طرف دیگر گلوکوکورتیکوییدها نقش مهمی در یادگیری و حافظه هیجانی برای می کنند و فعالیت آنها در طی ورزش زیاد می‌شود. در مطالعه قبلی ما نشان دادیم که گلوکوکورتیکوییدها نقش مهمی در وساطت اثرات ورزش ارادی بر حافظه فضایی دارند. هدف مطالعه حاضر بررسی نقش گلوکوکورتیکوییدها در اثرات مثبت ورزش بر حافظه ترس در مدل احترازی مهاری و تعداد نرون‌های هیپوکمپ بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، در آزمایش اول حیوانات به دنبال تزریق داخل صفاقی متی‌راپون (مهارکننده سنتز گلوکوکورتیکویید) و در آزمایش دوم حیوانات آدرنالکتومی شده (که غده فوق کلیوی آن‌ها با روش جراحی برداشته شده بود) با یا بدون دریافت کورتیکوسترون خوراکی به مدت 10 شبانه روز ورزش ارادی انجام دادند. سپس همه موش‌ها در دستگاه احترازی غیر فعال آموزش دیدند. 48 ساعت بعد از آموزش به‌خاطرآوری حافظه ارزیابی شد و در انتها مغز آنها خارج  و تعداد نرون‌ها در ناحیه  شکنج دندانه دار هیپوکمپ شمارش شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که ورزش به تنهایی حافظه ترس و تعداد نرون‌ها هیپوکمپ را افزایش داد، در حالی که این اثر در حیوانات دریافت‌کننده متی‌راپون و فاقد غده فوق کلیه دیده نشد. همچنین، تزریق متی‌راپون و برداشتن غدد فوق کلیه به تنهایی اثر معنی‌داری بر تعداد نرون‌های هیپوکمپ نداشتند. نتیجه‌گیری: هورمون های گلوکوکورتیکوییدی نقش مهمی در اثرات مفید ورزش ارادی بر  تشکیل حافظه ترس و تعداد نورونهای هیژوکمپ دارند